Το Entropy Center είναι το πρώτο παιχνίδι από τους φαινομενικά απίστευτα ταλαντούχους προγραμματιστές της Stubby Games, με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο. Το λέω γιατί αυτό το παιχνίδι είναι ιδιαίτερο. Μέσα από ένα μείγμα από λαμπρά παζλ, υπέροχη μουσική και μια απίστευτη ιστορία, έχουν δημιουργήσει μια αξέχαστη εμπειρία.

O παίκτης αναλαμβάνει το ρόλο της Άρια που ξυπνάει μπερδεμένη και μόνη στο The Entropy Centre, προσπαθώντας να καταλάβει τι συμβαίνει. Συνειδητοποιείτε σύντομα ότι είστε υπάλληλος αυτού του παράξενου φουτουριστικού καταλύματος και η επίλυση των γρίφων σε όλο το συγκρότημα με ένα εργαλείο και οδηγό (ένα ομιλητικό όπλο που ονομάζεται Astra) που έχει να πηγαίνει πίσω τον χρόνο σε αντικείμενα είναι η δουλειά σας. Θα χρησιμοποιήσετε αυτή τη λειτουργία επαναφοράς για να ξεπεράσετε κάθε είδους παζλ που διαφορετικά θα ήταν αδύνατα.

Τα ίδια τα παζλ λειτουργούν με πολλούς τρόπους, με έναν εκπληκτικά μεγάλο αριθμό πράξεων που καθεμία εισάγει νέους μηχανισμούς. Το να φτάσετε σε κάθε δωμάτιο με παζλ μπορεί να είναι μια οδυνηρή εμπειρία καθώς χρησιμοποιείτε το όπλο Astra που λειτουργεί με AI για να κάνετε rewing διάφορα αντικείμενα στο χρόνο. Τα περισσότερα από τα εν λόγω αντικείμενα είναι κύβοι, όπως στο Portal, που θα τοποθετήσετε με διάφορους τρόπους για να σας βοηθήσουν να καθαρίσετε κάθε δωμάτιο παζλ. Υπάρχουν κανονικά τετράγωνα, τετράγωνα που σας κάνουν να πηδάτε μακριά στον αέρα, μπλοκ γεφυρών που σας επιτρέπουν να περπατήσετε πάνω σε προηγουμένως αδύνατα κομμάτια και πολλά άλλα. Υπάρχει πολύ λίγη «μάχη» στο παιχνίδι, και όταν εμφανίστηκαν τα πιο επικίνδυνα τμήματα, δεν τα βρήκα ποτέ δύσκολα. Έκαναν πάντως τη δουλειά τους να προσθέσουν ένταση από νωρίς. Αργότερα στον τίτλο, ήταν λίγο επαναλαμβανόμενο το πόσο συχνά αντιμετωπίζατε τις ίδιες εκδόσεις των εχθρών του παιχνιδιού. Πραγματικά δεν θέλω να πω πάρα πολλά για την πλοκή ή το πώς λειτουργούν τα παζλ, οπότε ας δούμε πώς με έκανε να νιώσω το παιχνίδι, πώς φαίνεται και πώς ακούγεται.

Το Entropy Center με «άγγιξε»συναισθηματικά. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην στιβαρή γραφή, μια εξαιρετική πλοκή και ένα απίστευτο soundtrack. Οι μόνοι χαρακτήρες με φωνή στο παιχνίδι είστε εσείς, το AI όπλο σας και μια προειδοποιητική φωνή του υπολογιστή που σας ενημερώνει για το τι συμβαίνει. Υπάρχει πολύς διάλογος και ενώ αρχικά με έκανε να νιώθω αρκετά χαριτωμένος και ανάλαφρος, πλησιάζοντας το τέλος σχεδόν συγκλονίστηκα με το πόσο δυναμικά έφτιαξε το παιχνίδι. Δεν είμαι 100% σίγουρος, αλλά θα υπολόγιζα ότι μου πήρε περίπου 10+ ώρες για να το τερματίσω. Αν και οφείλω να ομολογήσω ότι το «ετρεξα» λίγο για τις ανάγκες του review. Πάρτε το χρόνο σας αν μπορείτε και αφήστε τον εγκέφαλό σας να επαναφορτιστεί όταν είναι δυνατόν γιατί αυτό το παιχνίδι είναι διαβολικά δύσκολο με την πρώτη ματιά. Έπειτα επιστρέφεις αργότερα, συνειδητοποιείς ότι σκέφτεσαι υπερβολικά τα πράγματα και ολοκληρώνεις ένα δύσκολο παζλ με μία προσπάθεια.

Υπάρχει μια μεγάλη ισορροπία από δύσκολα δωμάτια παζλ και τον χρόνο που ξοδεύεται ενδιάμεσα. Το παιχνίδι χωρίζεται σε πράξεις, καθεμία από τις οποίες έχει το δικό της σύνολο από δωμάτια παζλ. Το να φτάσετε και να φύγετε από τα εν λόγω δωμάτια παζλ μπορεί να διαρκέσει πολύ και να είναι τόσο δύσκολο όσο και τα ίδια τα παζλ. Σε αυτόν τον απομακρυσμένο, έρημο και παρακμιακό χώρο παιχνιδιού θα βρείτε μια μεγάλη ποικιλία από τοποθεσίες που φαίνονται πολύ όμορφες. Το Entropy Center δεν είναι ένα showcase, αλλά τα γραφικά κάνουν τη δουλειά αρκετά καλά και εκτός από ορισμένες περιοχές βαριάς ογκομετρικής ομίχλης, τρέχει με σταθερό ρυθμό καρέ.

Αυτό είναι διπλά εντυπωσιακό λόγω της φυσικής καταστροφής που εμφανίζεται στο τίτλο. Όλα σπάνε συνέχεια και χρησιμοποιείτε το όπλο σας για να το αντιστρέψετε σε πραγματικό χρόνο. Βρέθηκα να παίζω και να σπάω, να φτιάχνω και να ξανασπάω τις ίδιες περιοχές ξανά και ξανά, ενώ παρατήρησα πώς έσπαγε διαφορετικά κάθε φορά, ανάλογα με το πότε σταμάτησα ή πότε ξεκίνησα την ικανότητα rewind. Μερικές από τις υφές στο περιβάλλον φαίνονται περίεργα pixelated σε σύγκριση με άλλες, και στο μεσαίο μέρος του παιχνιδιού, όταν βρίσκεστε γύρω από πολύ νερό, το φαινόμενο θολότητας ( haze effect ) περιόρισε πολύ την ορατότητα.

Το καλύτερο μέρος του παιχνιδιού όμως είναι ο ήχος. Τα ρεαλιστικά τριξίματα, ψίθυροι και χτυπήματα του περιβάλλοντος συνδυάζονται με εξαιρετικά εφέ στα όπλα, τα ρομπότ και τον ακριβή ήχο θέσης. Το μεγαλύτερο μέρος του διαλόγου του παιχνιδιού είναι μεταξύ του χαρακτήρα σας και του όπλου σας, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της γραφής βρίσκεται σε αρχεία καταγραφής κειμένου που βρίσκονται στα τερματικά του υπολογιστή καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού σας (θυμίζοντας το Alien Isolation). Αυτά είναι τα βασικά για να κατανοήσετε τι πήγε στραβά και γιατί είστε φαινομενικά μόνος στην αρχή του παιχνιδιού. Ένιωθα σαν να διάβαζα ένα μυθιστόρημα μυστηρίου σε μορφή εταιρικού email και λειτούργησε απίστευτα καλά.

Αν σας αρέσουν τα παιχνίδια παζλ με λαμπρές ιστορίες, μια απίστευτη ατμόσφαιρα και ένα συναισθηματικά φορτισμένο soundtrack αγοράστε αυτό το παιχνίδι. Το Entropy Center ήρθε από το πουθενά και με εντυπωσίασε με τη λάμψη του. Αγοράστε το και όσο λιγότερα γνωρίζετε πριν μπείτε, τόσο το καλύτερο.