Η δημιουργία αυτής της σειράς έχει μόνο μια αφορμή. Πριν από μερικές μέρες γιόρτασα τα γενέθλια μου. Όπως συνηθίζεται τέτοιες μέρες πάντα ρίχνεις μια νοσταλγική ματιά στο παρελθόν και έτσι θυμήθηκα τις μεγάλες μου αγάπες: Tο gaming και τα sports.

Έτσι αποφάσισα να ξεκινήσω μια αναδρομή σε ποδοσφαιράκια που αγάπησα και σημάδεψαν την gaming διαδρομή μου. Ίσως μέσα από αυτά έρθουν και σε εσάς κάποιες όμορφες αναμνήσεις.

Το ξεκίνημα θα γίνει με το Sensible Soccer. Την πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με το παιχνίδι, ήταν σε ένα υπόγειο στην Νέα Φιλαδέλφεια, όπου ένας τύπος είχε αγοράσει 10 amiga και σε άφηνε να παίζεις με την ώρα. Το μαγαζί το κρατούσε η μητέρα του, που δεν φαινόταν και πολύ χαρούμενη με το να νταντεύει όλο το τσούρμο που μαζευόταν, είτε να παίξει είτε -συνήθως γιατί δεν περίσσευε και φράγκο- να χαζέψει.

Το πρώτο πράγμα που με κέρδισε στο Sensible ήταν η απίστευτη ποικιλία ομάδων που είχε. Απο την Premier League, μέχρι και τα νησιά Φερόε μπορούσες να παίξεις και φυσικά στην Ελλάδα, πράγμα που στις μέρες μας το ανταγωνίζεται μόνο το Football Manager.

To δεύτερο που ξεχώρισα αμέσως ήταν ο εντυπωσιακός ρυθμός του που δεν σε άφηνε να πάρεις ανάσα, καθώς και η δυσκολία του. Το παιχνίδι είναι ο ορισμός του εύκολα παίζεις, -πολύ- δύσκολα γίνεσαι αστέρι.

Όλα γινόντουσαν με ένα μόνο κουμπί το όποιο χρησίμευε για τα πάντα: Σέντρες, σουτ, τάκλιν και λοιπά. Και ενώ πίστευες ότι εντάξει το έχω ένα κουμπί είναι, η μαγεία ερχόταν με την πάροδο του χρόνου και την εμπειρία σου πάνω στο παιχνίδι. Εκεί που έχανες την μπάλα σε ένα δευτερόλεπτο μάθαινες να ντριμπλάρεις όλη την ομάδα, εκεί που τα σουτ πήγαιναν αρχικά στα περιστέρια κατάφερνες με την χρήση του φάλτσου να σκοράρεις από το κέντρο και πολλά άλλα.

Συνολικά το Sensible μπορεί να μην διεκδικούσε δάφνες για τα γραφικά του, αλλά το εθιστικό gameplay του ή απίστευτη βάση δεδομένων και οι απαρχές της εισαγωγής της έννοιας της διαχείρισης που υιοθετήθηκαν από τα παιχνίδια Manager στην συνέχεια το έκαναν ένα παιχνίδι μπροστά από την εποχή του!!!