
Ξεκινώντας να γράψω το review για το Bush Hockey League έχοντας 30 βαθμούς Κελσίου έξω και το Ελληνικό καλοκαίρι να πλησιάζει γοργά, είναι η αλήθεια ότι ένιωσα ότι είμαι εντελώς εκτός κλίματος. Μετά σκέφτηκα ότι το ρεύμα είναι ακριβό οπότε ας δροσιστώ παίζοντας Hockey!

Στα δικά μας τώρα, το Bush Hockey League, το οποίο ήταν διαθέσιμο σε PC, PS4 και Xbox One το 2017, κυκλοφόρησε τώρα για το Nintendo Switch. Κάλλιο αργά παρά ποτέ που λένε. Το παιχνίδι κάνει αξιέπαινη δουλειά, κάνοντας την έλλειψη αδειών των πραγματικών ομάδων του NHL να μην απασχολούν τον παίκτη, με μοναδική στόχευση στο art style και τη λειτουργία πρωταθλήματος που εμπνέεται από την δεκαετία του ’70. Δυστυχώς, στο σύνολο του απογοητεύει επειδή είναι ένα κατώτερο αντίγραφο της σειράς NHL σε επίπεδο gameplay, παρά τις προσπάθειές του να διαχωρίσει τον εαυτό του, κλίνοντας έντονα στη βία και τις μάχες του αθλήματος.
Από τους τίτλους αρχής, η αισθητική του παιχνιδιού τραβά αμέσως την προσοχή σας με τα μουντά και λεκιασμένα στιγμιότυπα παικτών από τις 10 ομάδες του BHL. Αυτά τα υποβλητικά σχέδια καταφέρνουν να σας βυθίσουν σε μια περασμένη εποχή του Hockey, όπου τα σκληρά πρωταθλήματα υπήρχαν στο περιθώριο και παιζόταν σε πόλεις της εργατικής τάξης και όπου το ίδιο το παιχνίδι ήταν απλώς μια παράπλευρη παράσταση για τη βία που επρόκειτο να ξεσπάσει τελικά.

Έχοντας ως υπόβαθρο τη δεκαετία του ’70, ο τίτλος μπορεί πιο εύκολα να ξεχωρίσει από τη σειρά NHL, αναπολώντας τη μόδα της εποχής, με επιθέματα και μάσκες που φορούν οι τερματοφύλακες — ακόμα και τα μουστάκια που εμφανίζουν περήφανα ορισμένοι παίκτες. Υπάρχει μεγάλη γοητεία στις λεπτομέρειες που χρησιμοποιεί το παιχνίδι για να σας μεταφέρει πίσω σε ένα διασκεδαστικό κεφάλαιο στην ιστορία του Hockey. Η αισθητική της εποχής επεκτείνεται και στο soundtrack, όπου αντί να προσπαθεί να το γεμίσει με μοντέρνους καλλιτέχνες, το Bush Hockey League επιλέγει να ακολουθήσει μια άλλη διαδρομή με κάποια κλασικά κομμάτια.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η λειτουργία ιστορίας είναι η μόνη επιλογή που προσφέρει το παιχνίδι, εκτός των φιλικών αγώνων χωρίς ιδιαίτερο νόημα, είναι σχεδόν επιτακτική ανάγκη αυτή η πτυχή του παιχνιδιού να έχει κάτι να προσφέρει και, ως επί το πλείστον, το καταφέρνει. Παρουσιάζοντας μια νέα αντίληψη για το παιχνίδι στο πλαίσιο ενός πρωταθλήματος, η ιστορία σας τοποθετεί στη μέση μιας σεζόν όπου η ομάδα σας, η Schuylkill Hinto Brews, βρίσκεται κοντά στο κάτω μέρος της βαθμολογίας και σας υποχρεώνει να μετατρέψετε την ομάδα σε πρωταθλήτρια στο… περίπου.

Ενώ παίζετε αγώνες, υπάρχουν πολλά από τα βασικά χαρακτηριστικά που θα περιμένατε από παρόμοιες λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένων των στατιστικών παικτών, της βαθμολογίας και ενός ημερολογίου, ώστε να μπορείτε να παρακολουθείτε όλους τους επερχόμενους αγώνες σας. Μια ωραία πινελιά είναι ο τρόπος με τον οποίο κάθε παιχνίδι θέτει στόχους που θα πρέπει να ολοκληρώσετε, αντί να ζητάει μόνο νίκες. Έτσι θα σας ζητήσει να κάνετε πράγματα όπως να χτυπήσετε έναν συγκεκριμένο παίκτη από την αντίπαλη ομάδα ή να ολοκληρώσετε έναν καθορισμένο αριθμό πάσες. Εάν πετύχετε συγκεκριμένους στόχους, θα μπορείτε να ξεκλειδώσετε μερικές έξυπνες κάρτες που μπορείτε να προσθέσετε στη συλλογή σας.
Για να πάμε και στα αρνητικά του τίτλου τώρα, ο τίτλος υποφέρει από τα τραγικά loading times. Ίσως ο καλύτερος τρόπος για να δείξετε πόσο χρόνο χρειάζεται για να φορτωθεί κάθε παιχνίδι του Bush Hockey League είναι ότι κάθε φορά υπάρχει η υποψία ότι το παιχνίδι έχει κολλήσει. Είναι πιθανό η κρίση μας να οφείλεται εν μέρει στην εξοικείωση με τους γρήγορους χρόνους φόρτωσης στην νέα γενιά κονσολών, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι χρόνοι φόρτωσης μπορεί να είναι αποτρεπτικοί όταν σκέφτεστε να παίξετε ένα παιχνίδι που γνωρίζετε ότι θα χρειαστεί υπερβολικός χρόνος για να ξεκινήσει.

Εκτός από τους χρόνους φόρτωσης, υπάρχουν μερικοί ακόμα βασικοί λόγοι για τους οποίους το παιχνίδι δεν μπορεί να προσφέρει μια ευχάριστη εμπειρία στον πάγο. Ένα σημαντικό εμπόδιο είναι ότι σχεδόν τα πάντα σχετικά με τους τερματοφύλακες (εκτός από την δροσερή ρετρό ενδυμασία τους) είναι φρικιαστικά, με κυριότερο την ασυνέπεια στον τρόπου που αγωνίζονται, που θα τους κάνει από τη μια να σταματούν αρκετά δυνατά σουτ στη σειρά, αλλά από την άλλη να δέχονται σουτ από το κέντρο. Αυτό είναι ενδεικτικό των προβλημάτων που έχει το παιχνίδι με την τεχνητή νοημοσύνη γενικά, κάτι που πιθανότατα δεν πρέπει να εκπλήσσει αν σκεφτεί κανείς ότι ακόμα και η σειρά NHL δεν έχει ακόμη λύσει εντελώς αυτή την υπόθεση. Συνέπεια αυτού του γεγονότος είναι οι συμπαίκτες να είναι συχνά εκτός θέσης (ιδιαίτερα στην άμυνα) και οι αντίπαλοι να γίνονται ασταμάτητες μηχανές στο υψηλότερο επίπεδο δυσκολίας.
Ολοκληρώνοντας με τα αρνητικά κομμάτια του παιχνιδιού, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, τα μοναδικά modes που έχει το παιχνίδι για εσάς είναι τα φιλικά παιχνίδια και η λειτουργία ιστορίας, κάνοντας τρανταχτή την απουσία ενός Online mode. Ακόμη και όταν παίζετε φιλικά, η απουσία μιας τυπικής λειτουργίας όπως η άμεση επανάληψη στέλνει το σαφές μήνυμα ότι το παιχνίδι είναι ακόμα πολλά χρόνια πίσω από τον ανταγωνισμό.

Αν και το τελικό αποτέλεσμα δεν ανταποκρίνεται τελικά στην καινοτομία της ιδέας του, το εικαστικό και η ιστορία του αξίζουν τα εύσημα γιατί θυμίζουν την σκληρή ζωή του hockey πριν γίνει επαγγελματικό άθλημα. Σε τελική ανάλυση, πετυχαίνει τον στόχο του, να δώσει κάτι διαφορετικό από την κλασική συνταγή του NHL. Το Bush Hockey League κάνει μια προσπάθεια να εφαρμόσει κάποιους μηχανισμούς που κλίνουν στις πιο βίαιες τάσεις του αθλήματος, αλλά δεν είναι τόσο ανταποδοτικές ή ευχάριστες όσο θα ελπίζατε.

