Το The Knight Witch της Super Mega Team ξεκινά με μια αποκαλυπτική νότα, με τον κόσμο στο χείλος της περιβαλλοντικής κατάρρευσης. Ο τυραννικός αυτοκράτορας Erebus χαρακτηρίζει τον Robyn, τον ηγέτη των Knight Witches, έναν οικοτρομοκράτη που τροφοδοτείται από την «κοινωνική μηχανική», στην οποία σημειώνει ότι τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του λαού του, των Daigadai, καταστρέφουν τον πλανήτη.

Η μάχη μεταξύ του αυτοκράτορα και της Robyn κάνει τον κόσμο να υποφέρει, καθώς εξαπολύει ένα οικολογικό όπλο που προκαλεί την ακτινοβολία της επιφάνειας του πλανήτη. Τα απομεινάρια και των δύο πλευρών καταφεύγουν σε μια βολικά αποκαλυφθείσα πόλη, το Dungeonidas, που κρέμεται πάνω από τον πυρήνα του πλανήτη.

Όντας ένα έξυπνο, όμορφα σχεδιασμένο με το χέρι, Metroidvania, το The Knight Witch κάνει εξαιρετική δουλειά μεταφέροντας τις δυσκολίες της σωτηρίας του πλανήτη μέσω των μυτερών και επίκαιρων αναλογιών που έρχονται στο προσκήνιο σε όλη την καμπάνια. Μετά την αρχική του σκηνή, το παιχνίδι συνεχίζει 14 χρόνια αργότερα, με τους παίκτες να αναλαμβάνουν τον ρόλο της λιγότερο ισχυρής επίδοξης Knight Witch, της Rayne, καθώς προσπαθεί να αποτρέψει μια δεύτερη αποκάλυψη. Στην πορεία, συνειδητοποιεί ότι μπορεί να κάνει λάθος για το ποιοι είναι πραγματικά οι ήρωες και οι κακοί του κόσμου της.

Οι αποστολές του παιχνιδιού, αν και αρκετά απλές, δεν είναι ποτέ βαρετές, με τη Rayne να πετάει και να περνά μέσα από εχθρικές ενέδρες στους λαβύρινθους του Giga Tree, της Mirror Lake και του Forge Fields για να επισκευάσει τον περίπλοκο μηχανισμό που συντηρεί τον Dungeonidas. Κάθε ζώνη εισάγει μια νέα ιδέα, όπως το να διασχίζει τοίχους, να χειρίζεται ένα υποβρύχιο ή να καλεί έναν σύμμαχο για να ολοκληρώσει ηλεκτρικά κυκλώματα, και παρέχει στη Rayne έναν αυξανόμενο αριθμό καρτών από τις οποίες μπορεί να σχεδιάσει μια μαγική τράπουλα με τρεις δευτερεύουσες δεξιότητες που της επιτρέπουν να πυροβολήσει μέσα από φράγματα, να αποφύγει βλήματα ή να δημιουργήσει πιο ισχυρές σφαίρες.

Όταν η Knight Witch βρίσκεται στο απόγειο της, η οθόνη είναι μια αναταραχή από σφαίρες με έντονα χρώματα και τερατώδεις μηχανισμούς, με την Rayne στην καρδιά όλων, να στέλνει σπείρες θανάτου, να ρίχνει βόμβες και να χτυπά αστραπές. Τα δύσκολα περιβαλλοντικά παζλ απορροφούν την ένταση μεταξύ αυτών των σεκάνς, επιτρέποντας στους παίκτες να καταλάβουν πώς να χειριστούν τις νάρκες που καταστρέφουν εξασθενημένους τοίχους ή να κάνουν ταχυδακτυλουργίες με μια σειρά διακοπτών για να παρακάμψουν μια σειρά κλειδωμένων θυρών.

Το Knight Witch είναι ένας συνδυασμός deckbuilder, παιχνίδι δράσης και παζλ, αλλά το εφευρετικό υβρίδιkο στυλ παιχνιδιού δεν είναι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον του. Μάλλον, είναι πώς χειρίζεται τα επακόλουθα κάθε αποστολής. Η Rayne δεν ανεβαίνει επίπεδο, αλλά μπορεί να αναπτύξει τον Σύνδεσμο —ή την υποστήριξη— που έχει με τους πολίτες, βρίσκοντας και ελευθερώνοντας τους από κάθε περιοχή και ολοκληρώνοντας τις προαιρετικές τους παρεπόμενες αναζητήσεις. Όσο περισσότερο γίνεται αρεστή, τόσο πιο ισχυρές γίνονται οι ικανότητές της ως ιππότης και μάγισσας, γεγονός που κάνει τις επιλογές διαλόγου στα πιεστήρια μετά την αποστολή της πραγματικά δύσκολες. Το να λέμε στους ανθρώπους την τρομακτική αλήθεια αφήνει την Rayne υποβαθμισμένη και ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η συζήτηση για το περιβάλλον τόσο συχνά έρχεται στο πίσω μέρος για πιο ευχάριστες μικρές συζητήσεις, παραποιήσεις δεδομένων και ξεκάθαρα ψέματα.

Η πιο απόκοσμη στιγμή του παιχνιδιού είναι συντονισμένη με την πολιτική της άρνησης και των άλυτων συναισθημάτων. Το τελικό Boss, εκδήλωση της υπαρξιακής κρίσης που αντιμετωπίζει ο πλανήτης, είναι εξαιρετικά σκληρό. Είναι πολύ πιο εύκολο να αποδεχθείς την προσφορά της Knight Witch για τη Rayne να φύγει από αυτή τη μάχη και να απολαύσει τα επόμενα χρόνια, ελπίζοντας ότι ίσως ένας από τους συμμάχους της μπορεί να εμποδίσει τον κόσμο να τελειώσει. Αλλά αυτό οδηγεί σε ένα δυσάρεστο τέλος, με την Rayne να στοιχειώνεται από την ερώτηση: «Υπήρχαν περισσότερα που θα μπορούσα να κάνω;» Αυτό το αφηγηματικό twist είναι μια ζοφερή και βάναυση υπενθύμιση ότι αν όλοι συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε ευγενικά τη ζωή μας αντί να δίνουμε τις πιο σκληρές μάχες, μπορεί να το μετανιώσουμε.