Primal Fear!

Τίτλος:	Little Nightmares II
Developer:	Tarsier Studios
Ημερομηνία κυκλοφορίας:	11/02/2021
Reviewed On:	Xbox Series S
Εκδότης:	Koei Tecmo, Sony Interactive Entertainment
Πλατφόρμες:	Microsoft Windows, Stadia, Nintendo Switch, PlayStation 4, Xbox One, playable PS5, Xbox Series X|S
Genre:	puzzle, platform, Horror

Τα Όνειρα! Αυτές οι παράξενες ιστορίες! Οι επίμονες, πολλές φορές, που άλλοτε μας ξυπνάνε χαρούμενους και άλλοτε μετατρέπονται σε εφιάλτες που μας αφήνουν ανήσυχους ή τρομαγμένους. Να γιατί οι άνθρωποι, απ’ τις πιο πρωτόγονες φυλές μέχρι σήμερα, προσπαθούν να τα ερμηνεύσουν. Σχεδόν όλοι οι μεγάλοι ψυχολόγοι ασχολήθηκαν με τα όνειρα. Τι είναι; Τι αντιπροσωπεύουν; Από τι πηγάζουν;

Πάνω σε αυτή την αναζήτηση, όταν κυκλοφόρησε το Little Nightmares το 2017, έγινε δεκτό με θέρμη τόσο από τους παίκτες όσο και από τους κριτικούς, οπότε είναι αυτονόητο ότι η συνέχεια, Little Nightmares II, έρχεται με μεγάλες προσδοκίες αλλά και ευθύνες. Πρέπει να αποτυπώσει την ουσία του πρώτου παιχνιδιού ενώ κάνει κάτι νέο. Για όσους δεν τυχαίνει να το γνωρίζουν, το Little Nightmares II, όπως και ο προκάτοχός του, είναι ένα puzzle-platform γεμάτο αγωνία και τρόμο, που αναπτύχθηκε από την Tarsier Studios και έγινε published από την Bandai Namco.

Σε έναν κόσμο που ελέγχεται από κακόβουλα σήματα που φτάνουν στους κατοίκους μέσω της τηλεόρασης (πόσο επίκαιρο!), το Little Nightmares II μας βάζει στα παπούτσια ενός νεαρού αγοριού που ονομάζεται Mono καθώς ταξιδεύει για να αποκαλύψει τα μυστικά του πύργου που φαίνεται να είναι η πηγή όλων των κακών και των παραμορφώσεων στον κόσμο. Οι κάτοικοι έχουν μεταμορφωθεί από αυτά τα τηλεοπτικά σήματα και έχουν μετατραπεί σε βίαια, ανόητα όντα που δεν μπορούν να φανταστούν τη ζωή χωρίς αυτά. Καθώς περνάει μέσα από αυτόν τον παράξενο κόσμο, ο Mono έρχεται αντιμέτωπος με έναν αιμοσταγή κυνηγό, μια τρομακτική δασκάλα και πολλούς που δεν θα διστάσουν να τον συντρίψουν στην πρώτη ευκαιρία. Ευτυχώς γι ‘αυτόν, δεν χρειάζεται να το περάσει όλο αυτό μόνος του. Λίγο μετά το ξεκίνημα, συναντά ένα νεαρό κορίτσι που οι φίλοι της σειράς θα το αναγνωρίσουν ως την Six, την πρωταγωνίστρια του πρώτου παιχνιδιού με το εμβληματικό κίτρινο-αδιάβροχο, που είναι εκεί για να του δώσει ένα χέρι βοήθειας.

Θα μπορούσα να αναφερθώ σε πολύ περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την πλοκή, αλλά δεδομένης της αφηγηματικής ροής του παιχνιδιού, δεν θέλω να χαλάσω την χαρά του να ανακαλύπτεις τις πτυχές τις ιστορίας μόνος.

Όσον αφορά τα γραφικά, το Little Nightmares II μοιάζει αρκετά βελτιωμένο σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι. Είναι σκοτεινό και θλιβερό και κάπως απλοϊκό – θυμίζοντας μια παράσταση κουκλοθέατρου. Νομίζω ότι φαίνεται υπέροχο και πετυχαίνει απόλυτα τους στόχους που έχει το studio. Το περιβάλλον είναι πραγματικά ανατριχιαστικό, πραγματικά απωθητικό και αυτό γίνεται εντονότερο όταν έρθετε πρόσωπο με πρόσωπο με τους κατοίκους αυτού του εφιαλτικού κόσμου.

Η δασκάλα με τον ξύλινο χάρακα και το μακρύ, εξωπραγματικών διαστάσεων λαιμό της είναι βγαλμένη από τους χειρότερους εφιάλτες μαθητή πριν την εξέταση! Η αίσθηση ανησυχίας, μεγαλώνει συνεχώς μόνο και μόνο από το τεράστιο μέγεθος του κόσμου. Τα πάντα στο περιβάλλον απειλούν τα δύο μικρά παιδιά (όπως και είναι αναμενόμενο), κάνοντάς σας να νιώθετε μικρότεροι και ευάλωτοι, όσο ποτέ στη ζωή σας.

Η μουσική και ο ήχος είναι πραγματικά για βραβείο και χρησιμοποιούνται αποτελεσματικά σε ολόκληρο το παιχνίδι. Όταν μπαίνει η μουσική, είναι πραγματικά ανατριχιαστική, αλλά ως επί το πλείστον, ο τίτλος προωθεί τον φυσικό ήχο, ώστε να μπορείτε να ακούσετε ακόμη και τα ελαφρύτερα βήματα, κάτι που πραγματικά αυξάνει την ένταση. Ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα στο Little Nightmares II, είναι ο τρόπος με τον οποίο μπορείτε να ακούτε τον καρδιακό παλμό του Mono όποτε περνάτε κοντά από τους πιο επικίνδυνους εχθρούς. Δυναμώνει τόσο πολύ την εμπειρία, δημιουργώντας μια πραγματικά δυσάρεστη ατμόσφαιρα και υπήρχαν στιγμές που απλά κρατούσα την ανάσα μου, περιμένοντας να περάσω τα εμπόδια με επιτυχία.

Ως επί το πλείστον, το gameplay εκτελείται μέσω της αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον. Μεταξύ άλλων, ο Mono μπορεί να σπρώξει αντικείμενα, να πηδήξει και να ανεβεί προς τον πύργο. Δεν είναι παιχνίδι για αντιπαράθεση, αλλά για επιβίωση. Υπάρχουν φορές που ο Mono θα πρέπει να πάρει ένα σφυρί ή ένα τσεκούρι για να σπάσει μια πόρτα (σε μια iconic από το The Shining σκηνή) και περιστασιακά να επιτεθεί σε εχθρούς ανάλογα με το μέγεθος τους (μια νέα δυνατότητα σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι) αλλά τα όπλα είναι φτιαγμένα για χρήση από μεγάλους όποτε είναι δύσκολα διαχειρίσιμα από μικρά παιδιά. Έτσι το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου σας θα αφιερωθεί στο να κρύβεστε για να αποφύγετε του πολύ μεγαλύτερους, θανατηφόρους χαρακτήρες.

Όπως αναφέραμε και νωρίτερα, σε αντίθεση με το πρώτο παιχνίδι, το Little Nightmares II διαθέτει δύο πρωταγωνιστές – τον Mono, έναν ολοκαίνουργιο χαρακτήρα και την Six, την πρωταγωνίστρια του πρώτου παιχνιδιού. Ενώ ο Mono είναι ο κεντρικός και ο μόνος playable χαρακτήρας, η Six αποδεικνύει ότι στέκεται επάξια σαν AI companion. Προσθέτει ένα επιπλέον επίπεδο συναισθηματικού βάθους καθώς βλέπουμε τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των δύο. Κανείς δεν μιλάει στο παιχνίδι εκτός από κάποιες κραυγές για να τραβήξει ο ένας την προσοχή του άλλου, αλλά μπορείτε να δείτε πόσο βασίζονται ο ένας στον άλλο. Είναι πραγματικά συγκλονιστικό να βλέπουμε αυτά τα δύο παιδιά να αντιμετωπίζουν αυτόν τον δυστοπικό κόσμο.

Το Little Nightmares II είναι, ως επί το πλείστον, ένα ομαλό παιχνίδι, αλλά βρήκα ότι η αναρρίχηση (όπως και στο πρώτο) είχε μερικά περιστασιακά προβλήματα. Υπήρχαν στιγμές που ανέβαινα και ξαφνικά υπήρχε ένα αόρατο τείχος να μπλοκάρει το δρόμο μου. Θα έπρεπε τότε να κατέβω λίγο χαμηλότερα και να προσπαθήσω ξανά. Ενώ δεν μου φάνηκε αρχικά πολύ ενοχλητικό, ήταν μεγάλο πρόβλημα σε στιγμές που σε κυνηγούσε κάποιος, καθώς αναπόφευκτα οδηγούσε σε άδικα deaths. Σε γενικές γραμμές πάντως έμεινα ικανοποιημένος από τον χειρισμό και ήταν ξεκάθαρά βελτιωμένος σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι.

Το παιχνίδι είναι πολύ μεγαλύτερο από τον προκάτοχό του και χωρίζεται σε πέντε κεφάλαια με συλλεκτικά αντικείμενα διάσπαρτα. Αυτά έχουν τη μορφή κάποιων παιδικών σκιών – και καπέλα που μπορείτε να φορέσετε στο Mono. Η συλλογή τους μπορεί να μην δίνει κάποιο χαρακτηριστικό εντός του παιχνιδιού, εκτός από το να κάνει το Mono να αλλάζει μορφή, αλλά φυσικά υπάρχουν επιτεύγματα που προσφέρονται για την συλλογή τους.

Θα συναντήσετε επίσης κάποια δωμάτια με τηλεοράσεις (Σε στυλ των ταινιών «The Ring») καθ ‘όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού σας και θα έχουν βασικό ρόλο στο Little Nightmares II. Όταν ο Μόνο ξυπνά για πρώτη φορά, βρίσκεται δίπλα σε μια παλιά τηλεόραση. Η διαφθορά εξαπλώνεται στους κατοίκους μέσω των τηλεοράσεων. Και τα δύο αυτά πράγματα υποδηλώνουν τη σημασία τους, ειδικά αργότερα στο παιχνίδι, αν και θα σας αφήσω να ανακαλύψετε μόνοι σας την συσχετιση τους.

Το Little Nightmares II δεν είναι ένα ιδιαίτερα τρομακτικό παιχνίδι με την παραδοσιακή έννοια και ούτε είναι αυτός ο σκοπός του. Το Little Nightmares II ξεχωρίζει για τη δημιουργία μιας πραγματικά τρομαχτικής ατμόσφαιρας που θα την σκέφτεστε αρκετές ώρες μετά τους τίτλους τέλους. Υπήρχαν στιγμές κατά τις οποίες δεν ήμουν απόλυτα σίγουρος τι συνέβαινε, αλλά νομίζω ότι και αυτό είναι μέρος της γοητείας του. Είναι περίεργο, σκοτεινό και θλιβερό με τέτοιο τρόπο που πραγματικά το κάνει υπέροχο. Μην το προσπεράσετε!

Το review έγινε στην έκδοση για Xbox One και ήταν παροχή της Bandai-Namco επίσημου αντιπροσώπου στην Ελλάδα.