Το Campus Life κυκλοφόρησε στο Steam με μια ελκυστική υπόσχεση: να ζήσει ο παίκτης την εμπειρία ενός φοιτητή πανεπιστημίου, ισορροπώντας μαθήματα, δουλειά, κοινωνικές δραστηριότητες και προσωπική εξέλιξη μέσα από μια προσομοίωση. Στα χαρτιά, αυτή η ιδέα μοιάζει ιδανική για τους λάτρεις των simulation παιχνιδιών. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποδείχθηκε πολύ πιο απογοητευτική.
Η τρέχουσα αξιολόγηση του παιχνιδιού είναι “Mostly Negative”, κάτι που δείχνει σοβαρά προβλήματα τόσο στον σχεδιασμό όσο και στην εκτέλεση. Παρ’ όλα αυτά, το παιχνίδι έχει τραβήξει το ενδιαφέρον χάρη στην φιλόδοξη ιδέα του: την ενσωμάτωση ακαδημαϊκών υποχρεώσεων, κοινωνικών σχέσεων και εξωσχολικών δραστηριοτήτων.
Ο βασικός στόχος του παιχνιδιού είναι να αποτελέσει μια πλήρη προσομοίωση φοιτητικής ζωής. Ο παίκτης καλείται να ισορροπήσει μαθήματα, εργασία, φιλίες, σχέσεις και κοινωνικές εκδηλώσεις – όλα όσα κάνουν την πανεπιστημιακή εμπειρία πολύπλευρη και γεμάτη προκλήσεις.
Το παιχνίδι επιχειρεί να συνδυάσει στοιχεία από τίτλους όπως το The Sims και το Persona, αλλά με έναν πιο στοχευμένο άξονα: το πανεπιστήμιο. Αυτή η ιδέα, αν εκτελεστεί σωστά, μπορεί να δώσει μια εμπειρία που δεν υπάρχει σε κανένα άλλο παιχνίδι της κατηγορίας.
Ωστόσο, η εκτέλεση δεν ανταποκρίνεται στο όραμα. Οι ρυθμοί είναι άνισοι, οι σχέσεις σχεδόν ανύπαρκτες και οι δραστηριότητες δεν έχουν βάθος. Το αποτέλεσμα είναι ένα παιχνίδι που δείχνει μεγαλύτερο στις υποσχέσεις παρά στην πράξη.
Ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία του Campus Life είναι το σύστημα δημιουργίας χαρακτήρα. Ο παίκτης μπορεί να σχεδιάσει την εμφάνιση του φοιτητή, να επιλέξει αρχικά στατιστικά και να διαμορφώσει προσωπικά χαρακτηριστικά που καθορίζουν την πορεία του.
Τα στατιστικά (π.χ. ευφυΐα, χάρισμα, φυσική κατάσταση) προσφέρουν θεωρητικά διαφορετικές εμπειρίες παιχνιδιού. Ένας χαρακτήρας με υψηλή νοημοσύνη μπορεί να πετύχει καλύτερες ακαδημαϊκές επιδόσεις, ενώ κάποιος με κοινωνικό χάρισμα να ξεχωρίσει στις σχέσεις.
Παρότι η προσαρμογή είναι καλοσχεδιασμένη, στην πράξη τα στατιστικά έχουν μικρή επιρροή, καθώς λείπει η ουσιαστική ανάπτυξη περιεχομένου που θα έκανε κάθε επιλογή μοναδική. Ωστόσο, το σύστημα θέτει γερά θεμέλια για μελλοντικές βελτιώσεις.
Το Campus Life υπόσχεται ποικιλία εμπειριών: παρακολούθηση μαθημάτων, μελέτη, συμμετοχή σε συλλόγους, πάρτι, εκδηλώσεις και κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Αυτή η ευρύτητα είναι το στοιχείο που κάνει το παιχνίδι ελκυστικό.
Στην πράξη, όμως, τα περισσότερα συστήματα είναι ρηχά. Τα μαθήματα και οι μελέτες καταντούν βαρετές, οι δραστηριότητες στους συλλόγους δεν προσφέρουν κάτι ουσιαστικό, ενώ οι κοινωνικές σχέσεις δεν εξελίσσονται. Η απουσία προόδου και ανταμοιβής κάνει τις δραστηριότητες να μοιάζουν περισσότερο με αγγαρεία παρά με ευκαιρίες.
Κι όμως, το πλαίσιο υπάρχει. Αν οι developers επενδύσουν στην ανάπτυξη αυτών των συστημάτων, το Campus Life θα μπορούσε να ξεχωρίσει με μια μοναδική προσέγγιση της φοιτητικής εμπειρίας.
να από τα πιο συχνά παράπονα των παικτών είναι ότι το Campus Life φαίνεται άδειο παρά τη φιλόδοξη σύλληψή του. Οι δημιουργοί υποσχέθηκαν βαθιά συστήματα σχέσεων, πλούσια σενάρια και μια ζωντανή πανεπιστημιούπολη. Στην πραγματικότητα, όμως, οι περισσότερες από αυτές τις πτυχές παραμένουν ρηχές.
Οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, για παράδειγμα, δεν έχουν αποτέλεσμα. Οι σχέσεις με NPCs δεν εξελίσσονται, ακόμα κι αν ο παίκτης αφιερώσει χρόνο σε αυτές. Οι διάλογοι είναι περιορισμένοι και οι ιστορίες μοιάζουν μισοτελειωμένες. Αυτό δημιουργεί την αίσθηση ότι οι επιλογές του παίκτη δεν έχουν καμία βαρύτητα.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι απλώς η έλλειψη περιεχομένου, αλλά η ψευδαίσθηση βάθους. Ενώ το παιχνίδι προβάλλει πολλές επιλογές (μαθήματα, σύλλογοι, κοινωνικές δραστηριότητες), οι περισσότερες είναι επαναλαμβανόμενες και χωρίς ουσία.
Για να μπορέσει να σταθεί, το Campus Life πρέπει να επενδύσει σε ουσιαστικές ιστορίες και αληθινή πρόοδο σχέσεων. Χωρίς αυτό, το παιχνίδι δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί από μια απλή λίστα με “tasks” που δεν οδηγούν πουθενά.
Τα simulation games χρειάζονται ποικιλία και πρόοδο για να κρατήσουν τον παίκτη. Στο Campus Life, όμως, το gameplay συχνά βυθίζεται σε βαρετές επαναλήψεις.
Οι εργασίες μοιάζουν με fetch quests: ίδια βήματα, χωρίς διαφοροποίηση και χωρίς ουσιαστική ανταμοιβή. Οι σπουδές, οι δραστηριότητες και οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις στερούνται βάθους, με αποτέλεσμα να γίνονται μονότονες.
Αντί να αισθάνεται ότι εξελίσσεται, ο παίκτης νιώθει ότι κάνει αγγαρείες. Αυτό πλήττει την επαναληψιμότητα και αποθαρρύνει τις πολλαπλές δοκιμές με διαφορετικά builds χαρακτήρων.
Για να βελτιωθεί η εμπειρία, το παιχνίδι χρειάζεται νέες δραστηριότητες με ουσία, mini-games και διακλαδωμένες επιλογές που θα κάνουν την κάθε ενέργεια σημαντική.
Η κοινότητα του Steam έχει εκφράσει έντονα τη δυσαρέσκειά της, με την αξιολόγηση “Mostly Negative” να το αποδεικνύει. Σχόλια μιλούν για κακό UI, ελλιπές περιεχόμενο, bugs και έλλειψη προόδου.
Υπάρχουν, βέβαια, και λίγοι που βλέπουν το δυναμικό του παιχνιδιού. Συγκρίνουν την κατάσταση με άλλους τίτλους που ξεκίνησαν άσχημα αλλά αναγεννήθηκαν με updates. Αυτή η μερίδα δηλώνει διατεθειμένη να περιμένει, εφόσον δει συνέπεια και επικοινωνία από τους developers.
Η φήμη του παιχνιδιού, λοιπόν, εξαρτάται άμεσα από το αν οι δημιουργοί θα ακούσουν και θα απαντήσουν στις ανάγκες της κοινότητας.
Σε σχέση με ανταγωνιστές όπως το The Sims ή το Persona, το Campus Life υστερεί σημαντικά. Το Sims προσφέρει πλούσιες επιλογές ζωής, ενώ το Persona δείχνει πώς η διαχείριση χρόνου και σχέσεων μπορεί να γίνει συναρπαστική.
Ακόμα και indie τίτλοι όπως το Academia: School Simulator προσφέρουν μεγαλύτερη αίσθηση βάθους και ολοκλήρωσης.
Το Campus Life, ωστόσο, έχει το πλεονέκτημα της εξειδίκευσης στη φοιτητική εμπειρία. Αν αξιοποιήσει αυτή τη μοναδικότητα, μπορεί να βρει το δικό του χώρο στην αγορά.
Αν οι developers τηρήσουν τις υποσχέσεις τους, το Campus Life μπορεί να μεταμορφωθεί. Θα μπορούσε να γίνει το απόλυτο university simulator, όπου οι επιλογές επηρεάζουν πραγματικά την εμπειρία.
Με υποστήριξη modding, μάλιστα, το παιχνίδι θα αποκτούσε ακόμα μεγαλύτερη αντοχή στον χρόνο, όπως έγινε με το Sims.
Το μέλλον του παιχνιδιού εξαρτάται από την αφοσίωση της ομάδας ανάπτυξης. Ένα σενάριο ανάκαμψης είναι εφικτό, αλλά χρειάζεται υπομονή και συνεχή δουλειά.
Το Campus Life είναι μια περίπτωση όπου το όραμα ξεπερνά την εκτέλεση. Η υπόσχεση μιας πλήρους προσομοίωσης φοιτητικής ζωής είναι ελκυστική, αλλά το αποτέλεσμα μέχρι τώρα παραμένει ημιτελές.
Αν η ομάδα ανάπτυξης ακούσει την κοινότητα και επενδύσει στη βελτίωση, το παιχνίδι έχει τις προοπτικές να γίνει μοναδικό στον χώρο του. Μέχρι τότε, όμως, παραμένει περισσότερο μια υπόσχεση παρά ένα ολοκληρωμένο προϊόν.
GameFreniacs 
Σχολιάστε