Το πολυαναμενόμενο σίκουελ, Endzone 2, κυκλοφόρησε εν μέσω ενός τοπίου μικτών κριτικών και υποδοχής από την κοινότητα. Ακολουθώντας την θεμελιώδη επιτυχία του προκατόχου του, αυτή η νέα προσπάθεια αντιμετωπίζει την πρόκληση να εξελίξει μια αγαπημένη φόρμουλα, ενώ παράλληλα διαχειρίζεται τις προσδοκίες των παικτών. Αυτή το review εμβαθύνει στην τρέχουσα κατάστασή του, αξιολογώντας τους βασικούς μηχανισμούς, τις καινοτόμες προσθήκες και το πώς χτίζει ή αποκλίνει από το πρωτότυπο, με στόχο να διακρίνει την εγκυρότητα των διχαστικών αρχικών εντυπώσεων και να αξιολογήσει την πορεία του προς μια πλήρη κυκλοφορία.
Στην καρδιά του, το Endzone 2 διατηρεί τον οικείο βρόχο ανάδρασης που καθόρισε το πρωτότυπο: απόκτηση πόρων, μετατροπή μέσω κατασκευής και διατήρηση ενός αναπτυσσόμενου πληθυσμού εποίκων. Αυτός ο θεμελιώδης κύκλος παραμένει το θεμέλιο της διαχείρισης του οικισμού, παρέχοντας μια σαφή και ελκυστική πορεία προόδου.
Εμπειρία Εκμάθησης (Tutorial): Το εντός παιχνιδιού tutorial, αν και βελτιωμένο σε σχέση με τον προκάτοχό του, εξακολουθεί να παρουσιάζει μια κάπως δυσκίνητη εμπειρία εισαγωγής. Περιστασιακά ωθεί τους παίκτες προς προηγμένες κατασκευές, όπως ο Υφαντουργικός Μύλος, πρόωρα, οδηγώντας ενδεχομένως σε ελλείψεις εργατικού δυναμικού στο αρχικό στάδιο του παιχνιδιού. Αυτός ο ρυθμός υποδηλώνει ότι, όπως και στο πρωτότυπο, οι παίκτες μπορεί να βρουν μια πιο οργανική καμπύλη μάθησης μέσω της άμεσης ενασχόλησης με τα συστήματα του παιχνιδιού, παρά μέσω της αυστηρής τήρησης της καθοδηγούμενης διαδρομής.
Διαχείριση Πόρων & Κατασκευή: Οι βασικοί μηχανισμοί συλλογής, συγκέντρωσης και κατασκευής είναι σε μεγάλο βαθμό συνεπείς με το πρώτο Endzone. Έχουν εισαχθεί μικρές προσαρμογές, όπως η επαναπροσδιορισμός των Σιδερένιων Εργαλείων (τώρα απαιτούν Εργαλεία και Σίδηρο, αντικαθιστώντας τις προηγούμενες μεταλλικές παραλλαγές) και η ενσωμάτωση του Πηλού για την παραγωγή τούβλων, επιτρέποντας αναβαθμίσεις προηγμένων κτιρίων. Το σύστημα στέγασης έχει απλοποιηθεί, αφαιρώντας πλήρως τα Καταφύγια υπέρ των Σκηνών, Καλυβών και Σπιτιών, καθένα από τα οποία προσφέρει αυξημένη χωρητικότητα. Ενώ αυτές οι αλλαγές είναι επαναληπτικές παρά επαναστατικές, βελτιώνουν διακριτικά την καθιερωμένη ιεραρχία των πόρων από τις πρώτες ύλες στα επεξεργασμένα αγαθά και τα είδη πολυτελείας.
Το Endzone 2 επεκτείνει σημαντικά το πεδίο εφαρμογής της οικοδόμησης οικισμών, εισάγοντας στοιχεία που κλίνουν προς τα είδη 4X και grand strategy.
Επέκταση Βάσει Ζωνών: Ο παραδοσιακός ανοιχτός χώρος οικισμού αντικαθίσταται από ένα σύστημα «Ζωνών» – προκαθορισμένων περιοχών ποικίλων μεγεθών, καθεμία με πεπερασμένη χωρητικότητα για εποίκους και κτίρια. Αυτό εισάγει ένα στρατηγικό επίπεδο, αναγκάζοντας τους παίκτες να διαχειρίζονται χώρο και πόρους εντός τοπικών ορίων. Μόλις μια Ζώνη φτάσει την χωρητικότητα ή τους περιορισμούς πόρων της, οι παίκτες ενθαρρύνονται να ιδρύσουν νέους οικισμούς σε παρακείμενες Ζώνες, ενθαρρύνοντας ένα δυναμικό, πολλαπλών οικισμών μοντέλο «αυτοκρατορίας».
Δια-οικισμικός Εφοδιασμός: Ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό είναι η δυνατότητα διαχείρισης και εμπορίας πόρων μεταξύ πολλαπλών εγκατεστημένων Ζωνών χρησιμοποιώντας έναν στόλο οχημάτων, συμπεριλαμβανομένου του αρχικού λεωφορείου (Pathfinder) και αργότερα ερευνημένων επιλογών όπως το ευέλικτο Buggy. Αυτή η εφοδιαστική πρόκληση προσθέτει σημαντικό βάθος, αποδεικνυόμενη ιδιαίτερα ζωτικής σημασίας κατά τη διάρκεια περιφερειακών κρίσεων όπως οι ξηρασίες, όπου οι υδάτινοι πόροι μπορούν να εξαντληθούν γρήγορα. Το σύστημα έρευνας, τώρα ενοποιημένο σε ένα ενιαίο δέντρο που απαιτεί Πόντους Γνώσης για το ξεκλείδωμα επιπέδων, συμπληρώνει αυτήν την εκτεταμένη διαχείριση, επιτρέποντας τη στρατηγική πρόοδο.
Ο σχεδιασμός του κόσμου και η αλληλεπίδραση του παίκτη με το περιβάλλον έχουν δει σημαντικές βελτιώσεις, ξεπερνώντας τους στατικούς κόμβους πόρων.
Δυναμική Μεταφορά: Το παιχνίδι ξεκινά με τους παίκτες να αναπτύσσονται από τη «Ζώνη Τέλους» (μια δομή τύπου καταφυγίου) στο Pathfinder τους, επιτρέποντας την αρχική εξερεύνηση της αρχικής Περιοχής πριν από την εγκατάσταση ενός μόνιμου οικισμού. Αυτό εισάγει μια νομαδική φάση όπου οι έποικοι καταναλώνουν πόρους εν κινήσει. Η δυνατότητα έρευνας και κατασκευής πρόσθετων οχημάτων, το καθένα με συγκεκριμένη χρησιμότητα (π.χ. το Buggy για γρήγορη μεταφορά πόρων), εμπλουτίζει περαιτέρω το παιχνίδι εφοδιαστικής και υποδηλώνει μελλοντικές δυνατότητες επέκτασης, όπως η αερομεταφορά.
Εμβαθυσμένη Εξερεύνηση: Η εξερεύνηση είναι πλέον μια πιο διαδραστική και ανταποδοτική προσπάθεια. Οι παίκτες στέλνουν οχήματα σε συγκεκριμένες τοποθεσίες χάρτη, οι οποίες μπορούν να αποφέρουν όχι μόνο βασικούς πόρους, αλλά και Πόντους Γνώσης και ενδεχομένως νέες τεχνολογίες μετά από ενδελεχή έρευνα. Ορισμένες τοποθεσίες απαιτούν συγκεκριμένα εργαλεία (π.χ. τσεκούρια, σκάλες, εργαλεία) για πλήρη πρόσβαση, δημιουργώντας μικρά παζλ που συχνά βρίσκουν τα απαιτούμενα αντικείμενα σε κοντινή απόσταση. Μια αξιοσημείωτη καινοτομία είναι η σπάνια δυνατότητα μετατροπής πλήρως εξερευνημένων τοποθεσιών σε σημεία συνεχούς παραγωγής πόρων (π.χ. ένας τροφοδοτούμενος γεννήτορας σκραπ), προσθέτοντας μόνιμα στρατηγικά περιουσιακά στοιχεία στο δίκτυο του παίκτη.
Το Σύστημα Εμπόρων: Μια πρόσφατη ενημέρωση εισήγαγε ένα πιο ολοκληρωμένο σύστημα εμπόρων. Σε αντίθεση με την στατική πλατφόρμα προσγείωσης του πρωτοτύπου, οι έμποροι (όπως ο Rusty Rolph, ο Old T. Bara και ο Ole Sorensen) συναντώνται πλέον δυναμικά στον κόσμο. Οι παίκτες μπορούν να ανταλλάξουν πόρους, υλικά, αντικείμενα, ακόμα και τεχνολογίες. Ένα σύστημα «εμπιστοσύνης», που θυμίζει το πρώτο παιχνίδι αλλά πιο εκλεπτυσμένο, επιτρέπει στους παίκτες να αποκτήσουν οφέλη όπως εκπτώσεις και χειρισμό αποθεμάτων ολοκληρώνοντας αποστολές για τους εμπόρους, ενισχύοντας τον ρόλο τους πέρα από απλούς πωλητές και κάνοντάς τους να αισθάνονται ως αναπόσπαστα μέρη της μετα-αποκαλυπτικής κοινότητας.
Το Endzone 2 παρουσιάζει μια συναρπαστική εξέλιξη του προκατόχου του. Ενώ ορισμένοι βασικοί μηχανισμοί μοιάζουν με ένα εκλεπτυσμένο «Endzone 1.5», η σημαντική ενσωμάτωση στοιχείων 4X και grand strategy, ιδιαίτερα η διαχείριση πολλαπλών οικισμών και η δυναμική αλληλεπίδραση με τον κόσμο, το αναβαθμίζει πέρα από μια απλή σταδιακή ενημέρωση. Αυτή η στρατηγική αλλαγή είναι μια τολμηρή και σε μεγάλο βαθμό επιτυχημένη κατεύθυνση, προσφέροντας μια πιο εκτεταμένη και συναρπαστική εμπειρία για παίκτες που εκτιμούν τις ευρύτερες λογιστικές και εδαφικές προκλήσεις.
Για αυτό που προσφέρει αυτή τη στιγμή το Endzone 2 και το όραμα που ενσαρκώνει, βρίσκεται σε μια πολλά υποσχόμενη τροχιά. Οι αρνητικές κριτικές, αν και αντικατοπτρίζουν έγκυρα σημεία, μπορεί να είναι υπερβολικά σκληρές δεδομένης της σαφούς φιλοδοξίας και του ουσιαστικού θεμελίου που έχει ήδη τεθεί. Το Endzone 2 διαμορφώνεται ως ένας άξιος διάδοχος, ωθώντας τα όρια του post-apocalyptic city-builder είδους σε πιο στρατηγικό και εκτεταμένο έδαφος.
GameFreniacs 
Σχολιάστε