Antro | Review

Published on

σε

Το Antro είναι ένα δυστοπικό rhythm-platformer που αναπτύχθηκε από την Gatera Studio και κυκλοφόρησε στις 27 Ιουνίου 2025 για PC, Xbox Series X|S και PS5. Διαδραματίζεται κάτω από τα ερείπια της Βαρκελώνης, και σκιαγραφεί έναν ζοφερό αλλά συναρπαστικό κόσμο. Ο πρωταγωνιστής, Nittch, είναι ένα συνηθισμένο αγόρι διανομής που μετατρέπεται σε έναν τυχαίο επαναστάτη.

Αυτή η υπόγεια κοινωνία, που κυβερνάται από το βάναυσο καθεστώς της La Cúpula, ζει στο σκοτάδι, τον φόβο και τη σιωπή—όπου η μουσική απαγορεύεται. Καθώς ο Nittch περιηγείται σε αυτόν τον ερημωμένο κόσμο, γίνεται ακούσια σύμβολο επανάστασης μέσω του υπόγειου κινήματος που είναι γνωστό ως Los Discordantes.

Ο πρωταγωνιστής του Antro είναι η ίδια η πόλη. Κάθε περιοχή είναι ξεχωριστή και προσεκτικά σχεδιασμένη. Θα βρείτε τοίχους γεμάτους γκράφιτι, χαλασμένη τεχνολογία και στοιχειωμένα οπτικά στοιχεία στο παρασκήνιο που δίνουν ζωή στον κόσμο. Κάθε συλλεκτικό αντικείμενο αποκαλύπτει ένα ακόμη στρώμα αυτής της διαλυμένης κοινωνίας.

Είναι προφανές ότι οι προγραμματιστές έβαλαν όλη τους την ψυχή στο σκηνικό. Τα θέματα της καταπίεσης, της αντίστασης και της πολιτιστικής παρακμής αντηχούν βαθιά. Η οπτική αφήγηση ξεπερνά την πραγματική αφήγηση, στην οποία λείπει η σαφήνεια και το βάθος των χαρακτήρων.

Δυστυχώς, η πλοκή δεν απογειώνεται ποτέ πλήρως. Ο Nittch ωθείται στην επανάσταση χωρίς πολλές εξηγήσεις. Το μυστηριώδες πακέτο που παραδίδει πυροδοτεί μια επιδρομή, αλλά το παιχνίδι δεν επεκτείνεται ποτέ στη σημασία του. Τα κίνητρά του παραμένουν ασαφή, περιορίζοντας την ιστορία του σε μια παθητική ιστορία επιβίωσης.

Οι διάλογοι είναι σπάνιοι και η ανάπτυξη χαρακτήρων είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Η ιστορία κινείται γρήγορα, πολύ γρήγορα για να χτίσει συναισθηματικές συνδέσεις ή ένταση. Οι παίκτες μένουν με αναπάντητες ερωτήσεις και ένα βιαστικό συμπέρασμα.

Το Antro εναλλάσσεται μεταξύ εξερευνητικού platforming και rhythm-driven auto-runner τμημάτων. Το πρώτο προσφέρει ελαφριά παζλ και χτίσιμο κόσμου, ενώ το δεύτερο είναι όπου το παιχνίδι προσπαθεί να λάμψει.

Κάθε σειρά τρεξίματος συγχρονίζεται με δυνατούς ρυθμούς και επιθετική μουσική. Το άλμα, η ολίσθηση και η διάλυση εμποδίων είναι συναρπαστικά—στην αρχή. Δυστυχώς, ο μηχανισμός ρυθμού δεν είναι ακριβής. Οι εντολές είναι επιεικείς, οπότε οι παίκτες μπορούν να προχωρήσουν χωρίς να παραμένουν στο ρυθμό, γεγονός που μειώνει την κεντρική ιδέα.

Η δυσκολία είναι σχεδόν απούσα μέχρι τα τελικά επίπεδα. Μέχρι να αυξηθεί η πρόκληση, το παιχνίδι τελειώνει.

Το μεγαλύτερο ελάττωμα του Antro είναι η διάρκειά του. Με περίπου 90 λεπτά—ακόμα και με εξερεύνηση—μοιάζει περισσότερο με ένα τεχνικό demo παρά με μια ολοκληρωμένη εμπειρία. Αυτή η περικομμένη δομή επηρεάζει τον ρυθμό, τις ιστορίες των χαρακτήρων και την πρόοδο του gameplay.

Ένας μεγαλύτερος χρόνος εκτέλεσης θα μπορούσε να είχε βελτιώσει τα πάντα. Περισσότερος χρόνος για την ιστορία, σταδιακές αυξήσεις δυσκολίας και καλύτερη ενσωμάτωση του μηχανισμού ρυθμού θα το είχαν αναβαθμίσει σημαντικά.

Παρά τα ελαττώματά του, το στυλ του Antro είναι αναμφισβήτητο. Η οπτική κατεύθυνση είναι τολμηρή και συνεκτική. Οι απρόσωπες φιγούρες τονίζουν το θέμα της απώλειας ταυτότητας υπό τη δικτατορία. Το συγκρότημα μοιάζει ταυτόχρονα απόκοσμο και ζωντανό.

Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι το soundtrack. Κάθε επίπεδο πάλλεται από ενέργεια. Τα λέιζερ πυροδοτούνται, τα drones πέφτουν και οι φλόγες εκρήγνυνται—όλα τέλεια συγχρονισμένα με τον ρυθμό. Η μουσική προκαλεί συναίσθημα, ένταση και επανάσταση. Είναι καθηλωτική, σαγηνευτική και αξίζει να την βιώσετε μόνο για τον ήχο.

Ενώ το Antro περιλαμβάνει αγγλική φωνητική υποκριτική, οι ερμηνείες στερούνται πάθους. Η επίπεδη εκφορά υπονομεύει αρκετές κρίσιμες στιγμές. Η μετάβαση στις πρωτότυπες καταλανικές φωνές βελτιώνει την εμβάπτιση, αλλά προκαλεί μια γλωσσική αλλαγή σε ολόκληρο το παιχνίδι—συμπεριλαμβανομένων των υπότιτλων και της διεπαφής χρήστη. Μια ξεχωριστή επιλογή γλώσσας ήχου θα το διόρθωνε αυτό.

Επίσης, οι υπότιτλοι των στίχων είναι απενεργοποιημένοι από προεπιλογή, κάτι που είναι κρίμα. Δεδομένης της σημασίας τους για την αφήγηση και τη διάθεση, θα έπρεπε να είχαν ενεργοποιηθεί αυτόματα.

Το Antro είναι ένας κομψός, ενδιαφέρων τίτλος με ένα εκπληκτικό soundtrack και ένα στοιχειωμένο σκηνικό. Ωστόσο, ο εξαιρετικά μικρός χρόνος παιχνιδιού, η ρηχή ιστορία και οι υπανάπτυκτοι μηχανισμοί του αφήνουν πολλά περιθώρια βελτίωσης. Μοιάζει με τη βάση για κάτι πραγματικά σπουδαίο, αλλά απλά δεν υπάρχει αρκετό από αυτό.

Πλεονεκτήματα:

  • Εκπληκτική ατμόσφαιρα και καλλιτεχνική διεύθυνση
  • Εξαιρετική ενσωμάτωση μουσικής
  • Δυνατά δυστοπικά θέματα

Μειονεκτήματα:

  • Πολύ σύντομο (κάτω από 2 ώρες)
  • Αδύναμη ανάπτυξη χαρακτήρων
  • Υποχρησιμοποιημένοι μηχανισμοί ρυθμού
Διαφημίσεις

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.