Στο διαρκώς εξελισσόμενο τοπίο των βιντεοπαιχνιδιών, όπου τα είδη συχνά θολώνουν και η καινοτομία αναζητείται με πάθος, το The Hundred Line: Last Defense Academy αναδύεται όχι απλώς ως ένα ακόμη υβρίδιο visual novel και strategy RPG, αλλά ως ένα άκρως τολμηρό πείραμα στη μη γραμμική αφήγηση. Σφυρηλατημένο στα μυαλά δύο από τους πιο οραματιστές δημιουργούς της Ιαπωνίας, του Kazutaka Kodaka (γνωστού από το Danganronpa) και του Kotaro Uchikoshi (του εγκεφάλου πίσω από το Zero Escape), αυτό είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα απλό παιχνίδι. Είναι ένας απέραντος, περίπλοκος λαβύρινθος που εμβαθύνει στα βάθη της ηθικής, στην εύθραυστη φύση της ταυτότητας και στο πρωτόγονο ένστικτο της επιβίωσης, όλα αυτά μέσα σε έναν κόσμο που ταλαντεύεται επικίνδυνα στο χείλος της πραγματικότητας και της επερχόμενης τρέλας.
Για όσους θαυμάζουν εδώ και καιρό τις ξεχωριστές και συχνά ανατριχιαστικές αφηγήσεις που υφαίνει η Too Kyo Games, η συνεργασία αυτών των δύο τιτάνων είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Και ενώ οι ηχώ των προηγούμενων έργων τους είναι αναμφισβήτητα παρούσες, το The Hundred Line ξεπερνά γρήγορα τις απλές στυλιστικές ομοιότητες, ανθίζοντας σε ένα μοναδικά σουρεαλιστικό, επικό έργο που αψηφά τα είδη. Ετοιμαστείτε για συναισθηματικές κορυφώσεις που θα σας κόψουν την ανάσα, φιλοσοφικά αινίγματα που θα παραμείνουν στις σκέψεις σας και μια ακλόνητη δέσμευση στην απρόβλεπτη εξέλιξη που λίγα παιχνίδια τολμούν να αγκαλιάσουν.
Οι παίκτες μπαίνουν στα παπούτσια του Takumi Sumino, ενός συνηθισμένου μαθητή του οποίου η ζωή σε ένα αυστηρά ελεγχόμενο, φαινομενικά συνηθισμένο συγκρότημα διαλύεται χωρίς προειδοποίηση. Απαχθείς και εγκλεισμένοι στην Last Defense Academy, ένα στρατιωτικοποιημένο λύκειο, ο Takumi και μια ομάδα άλλων τυχαία επιλεγμένων μαθητών λαμβάνουν μια αυστηρή και τρομακτική εντολή: να αμυνθούν ενάντια σε μυστηριώδεις εισβολείς για 100 ημέρες. Η ανατριχιαστική ανατροπή έγκειται στο μοναδικό τους όπλο – το hemoanima, μια δύναμη που τροφοδοτείται από το αίμα και ωθεί στα άκρα τόσο τις σωματικές όσο και, κυρίως, τις συναισθηματικές τους αντοχές.
Ενώ η βασική ιδέα μπορεί να θυμίζει οικεία θέματα επιβίωσης που υπάρχουν σε προηγούμενα έργα του Kodaka, το The Hundred Line βυθίζεται σε πολύ βαθύτερα νερά. Αντιμετωπίζει αδίστακτα την περίπλοκη ηθική της επιβίωσης, διερευνά θεμελιώδη ερωτήματα ταυτότητας μπροστά στην ακραία πίεση και εξετάζει ανελέητα το βαθύ συναισθηματικό κόστος της ηγεσίας και το οδυνηρό βάρος της θυσίας. Αυτές δεν είναι αφηρημένες έννοιες που απλώς αναφέρονται επιφανειακά. Αντίθετα, εξερευνώνται σπλαχνικά, διασφαλίζοντας ότι κάθε απόφαση που λαμβάνει ο παίκτης φέρει την πιθανότητα καταστροφικών συνεπειών και απρόβλεπτων σημείων καμπής.
Η χαρακτηριστική φιλοσοφία σχεδιασμού χαρακτήρων του Kodaka, γνωστή για την εντυπωσιακή οπτική της αισθητική και το υποκείμενο ψυχολογικό βάθος, επιστρέφει με μια νέα πολυπλοκότητα στο The Hundred Line. Από την Kurara Oosuzuki, την φαινομενικά απόμακρη ελίτ κληρονόμο που κρύβει το πρόσωπό της πίσω από μια ντομάτα για να αποφύγει την επαφή με την «κοινή ακαθαρσία», μέχρι τον ευμετάβλητο και εντελώς απρόβλεπτο Darumi Amemiya, το μαθητικό σώμα της ακαδημίας είναι τόσο παράξενο και ανησυχητικό όσο και τελικά αποκαλυπτικό.
Σε αντίθεση με τα αρχέτυπα που βασίζονται σε ταλέντα και συχνά συναντώνται στο Danganronpa, οι μαθητές της Last Defense Academy λειτουργούν υπό ένα πλαίσιο ψυχολογικών αρχετύπων, καθένα από τα οποία ενσωματώνει διακριτά και συχνά αντικρουόμενα ηθικά διλήμματα. Οι αρχικές τους ιδιορρυθμίες, που στην αρχή μπορεί να φαίνονται απλώς περίεργες ή ακόμα και ενοχλητικές, σταδιακά εξελίσσονται σε κρίσιμους πυλώνες της ευρύτερης αφήγησης. Ορισμένοι χαρακτήρες επιδεικνύουν άβολες ή ακόμα και προβληματικές συμπεριφορές, αλλά αυτές ποτέ δεν δοξάζονται. Αντίθετα, αμφισβητούνται, καταδικάζονται ή, σε μερικές από τις πιο συγκινητικές στιγμές του παιχνιδιού, δικαιολογούνται με οδυνηρό τρόπο μέσα από την εξέλιξη της ιστορίας.
Το πιο σημαντικό είναι ότι οι τροχιές των χαρακτήρων αποκλίνουν δραματικά ανάλογα με τις επιλογές διαδρομής του παίκτη. Μερικοί είναι καταδικασμένοι στην τραγωδία, άλλοι βρίσκουν μονοπάτια λύτρωσης και πολλοί αψηφούν εντελώς τα παραδοσιακά αρχέτυπα χαρακτήρων, καθιστώντας τις εκατό ονομαστικές διαδρομές όχι απλώς αφηγηματικό υλικό πλήρωσης, αλλά αυθεντικά και ξεχωριστά παράθυρα σε εναλλακτικές πραγματικότητες όπου οι προσωπικότητες σφυρηλατούνται και καταρρέουν με διαφορετικούς τρόπους.
Στην καρδιά του The Hundred Line βρίσκεται το πιο τολμηρό και εκπληκτικό του χαρακτηριστικό: ένας συγκλονιστικός αριθμός 100 ξεχωριστών καταλήξεων. Αυτές δεν είναι επιφανειακές παραλλαγές ή ελαφρές αποκλίσεις. Είναι πλήρως υλοποιημένες αφηγηματικές αψίδες, καθεμία από τις οποίες προσφέρει νέες προοπτικές για τους χαρακτήρες, την περίπλοκη μυθολογία του κόσμου και τα υποκείμενα θέματα του παιχνιδιού.
Το «κεντρικό σενάριο», γραμμένο από τον ίδιο τον Kodaka, παρέχει έναν κεντρικό άξονα γύρω από τον οποίο περιστρέφονται αρχικά τα γεγονότα του κόσμου. Ωστόσο, είναι η αριστοτεχνική συμβολή του Uchikoshi – η δομή του ευρύτερου αφηγηματικού σύμπαντος και η διασφάλιση ενός βαθμού συνοχής μέσα στο πιθανό χάος – που πραγματικά απογειώνει την εμπειρία. Αξιοσημείωτα, μερικές από τις πιο συναρπαστικές και συναισθηματικά φορτισμένες αψίδες δεν είναι καν γραμμένες από τους δύο δημιουργούς, αλλά από μια ταλαντούχα συγγραφική ομάδα των οποίων το συλλογικό όραμα ενισχύει άψογα το βάθος του παιχνιδιού χωρίς ποτέ να αλλοιώνει τη μοναδική του ψυχή.
Είτε βρίσκεστε βυθισμένοι σε μια διαδρομή με στοιχεία τρόμου που εξερευνά τις διαβρωτικές επιπτώσεις της παράνοιας και της ραγισμένης εμπιστοσύνης, είτε σε ένα ήσυχο, ενδοσκοπικό ειδύλλιο που αναπροσδιορίζει απροσδόκητα προηγούμενες προδοσίες, κάθε μονοπάτι που ακολουθείται στο The Hundred Line φέρει σημαντικό βάρος. Ακόμη και τα λεγόμενα «κακά τέλη» είναι εμποτισμένα με αφηγηματικό πλούτο, αποκαλύπτοντας συχνά κρίσιμες αλήθειες και κρυμμένα στρώματα που παραμένουν σκοτεινά σε πιο αισιόδοξες χρονικές γραμμές. Αυτές οι 100 καταλήξεις μετατρέπουν την δυνατότητα επανάληψης από ένα απλό χαρακτηριστικό σε μια απόλυτη αναγκαιότητα για όσους επιδιώκουν μια ολοκληρωμένη κατανόηση του περίπλοκου ταπισερί του παιχνιδιού.
Σε αντίθεση με πολλά παραδοσιακά RPG όπου οι μηχανισμοί παιχνιδιού συχνά βρίσκονται στο επίκεντρο, το The Hundred Line διατηρεί στρατηγικά το strategy gameplay του σχετικά απλοποιημένο. Το turn-based σύστημα μάχης δίνει έμφαση στην τακτική θέσης, στην προσεκτική διαχείριση των πόρων και στη στρατηγική ανάπτυξη του hemoanima για καταστροφικές υπερ-επιθέσεις. Ενώ οι μάχες μπορεί να κυμαίνονται από απλές έως περιστασιακά απαιτητικές, εξυπηρετούν σταθερά την ευρύτερη αφήγηση, λειτουργώντας ως στιγμές έντασης, απελπισίας ή στρατηγικού σχεδιασμού μέσα στην μεγαλύτερη ιστορία.
Αυτό που πραγματικά κάνει το gameplay συναρπαστικό είναι η άψογη ενσωμάτωσή του με τα τμήματα Ελεύθερου Χρόνου και Εξερεύνησης της Ακαδημίας. Μέσω δραστηριοτήτων που μοιάζουν με επιτραπέζια παιχνίδια και κοινωνικών προσομοιώσεων, οι παίκτες έχουν την ευκαιρία να εμβαθύνουν τους δεσμούς τους με τους χαρακτήρες, να ανακαλύψουν πολύτιμα υλικά κατασκευής και, το πιο σημαντικό, να αποκαλύψουν βαθύτερα μυστικά και κρίσιμη μυθολογία που εμπλουτίζει την αφηγηματική εμπειρία. Ενώ αυτά τα στοιχεία μπορεί να μην επαναστατούν στους καθιερωμένους μηχανισμούς παιχνιδιού, ενισχύουν σημαντικά την εμβάθυνση του παίκτη και παρέχουν ουσιαστικά διακυβεύματα που επηρεάζουν άμεσα την εξέλιξη της αφήγησης και τα τελικά αποτελέσματα.
Τα ξεχωριστά σχέδια χαρακτήρων του Rui Komatsuzaki είναι άμεσα αναγνωρίσιμα και αναμφισβήτητα τολμηρά, αποτυπώνοντας τέλεια τις ιδιορρυθμίες και τις υποκείμενες ψυχολογικές πολυπλοκότητες του ποικίλου καστ με κοφτερές γραμμές και μια ζωντανή αλλά συχνά ανησυχητική χρωματική παλέτα. Αυτά τα οπτικά στοιχεία υπερβαίνουν την απλή αισθητική, αντικατοπτρίζοντας όχι μόνο τις ατομικές προσωπικότητες αλλά και τις εξελισσόμενες ψυχολογικές καταστάσεις των χαρακτήρων, ιδιαίτερα καθώς οι σχέσεις μέσα στην ακαδημία ραγίζουν και αναδιαμορφώνονται υπό τεράστια πίεση.
Το soundtrack του Masafumi Takada λειτουργεί ως η συναισθηματική ραχοκοκαλιά του The Hundred Line. Διάσημος για την εμβληματική του δουλειά στη σειρά Danganronpa, ο Takada φέρνει το ίδιο επίπεδο λαμπρότητας και λεπτής κατανόησης σε αυτό το έργο, δημιουργώντας μια δυναμική παρτιτούρα που μεταβαίνει άψογα μεταξύ έντονων, γεμάτων τρόμο θεμάτων που εντείνουν τις στιγμές κινδύνου, ελπιδοφόρων διαλειμμάτων που προσφέρουν φευγαλέες στιγμές ανάπαυλας και σουρεαλιστικής ατμόσφαιρας που συμπληρώνει τέλεια την συχνά ανησυχητική ατμόσφαιρα του παιχνιδιού. Η μουσική του δεν συνοδεύει απλώς τις σκηνές. τις καθορίζει ενεργά συναισθηματικά.
Στο κομμάτι της φωνητικής ερμηνείας, το αγγλικό dubbing προσφέρει μια σταθερά εντυπωσιακή απόδοση σε ένα ευρύ φάσμα τόνων. Οι εξαιρετικές ερμηνείες των Jay Rincon (ως Takumi) και Leader Looi (ως Nozomi) ξεχωρίζουν ιδιαίτερα, εξισορροπώντας επιδέξια τη συναισθηματική ευαλωτότητα με τις λεπτές αλλά κρίσιμες ψυχολογικές αποχρώσεις των αντίστοιχων χαρακτήρων τους.
Ίσως το πιο βαθιά συναρπαστικό στοιχείο του The Hundred Line έγκειται στην αταλάντευτη ενασχόλησή του με σύνθετα θέματα ταυτότητας, την συχνά αναξιόπιστη φύση της μνήμης και τους οδυνηρούς συμβιβασμούς που απαιτεί η επιβίωση. Το κεντρικό μυστήριο που περιβάλλει την εντυπωσιακή ομοιότητα της Nozomi με την παιδική φίλη του Takumi, Karua, ξετυλίγεται σε μια συναρπαστική ψυχολογική σπείρα, ενώ οι εξελισσόμενες τακτικές επιβίωσης της ομάδας μεταμορφώνονται σταδιακά σε έναν βαθύ στοχασμό στην ίδια την ουσία του ανθρώπινου ενστίκτου και στα άκρα στα οποία θα φτάσουν τα άτομα όταν ωθούνται στα απόλυτα όριά τους. Ενώ οι τερατώδεις εισβολείς που αντιμετωπίζουν οι μαθητές είναι αναμφισβήτητα τρομακτικοί, οι πιο ανατριχιαστικές αποκαλύψεις συχνά κρύβονται μέσα στους ίδιους τους μαθητές.
Καθεμία από τις εκατό διαδρομές προκαλεί αμείλικτα τους παίκτες με ηθικά διλήμματα που σπάνια προσφέρουν καθαρές ή εύκολες λύσεις. Πρέπει να θυσιάσετε έναν φίλο για να σώσετε δυνητικά πολλούς άλλους; Μπορεί η αγάπη να θεωρηθεί πραγματικά αληθινή αν υπάρχει μόνο στα όρια ενός μόνο διακλαδούμενου μονοπατιού; Δικαιολογεί η απεγνωσμένη πράξη της επιβίωσης πράξεις βαθιάς σκληρότητας; Αυτές δεν είναι αφηρημένες φιλοσοφικές ασκήσεις. Είναι σπαρακτικά ερωτήματα που ανεβάζουν το The Hundred Line πέρα από τα όρια της απλής λογοτεχνίας είδους και το τοποθετούν σταθερά στην επικράτεια της φιλοσοφικής μυθοπλασίας, χρησιμοποιώντας τους διαδραστικούς μηχανισμούς του παιχνιδιού για να θέσουν αυτά τα οδυνηρά διλήμματα σε πραγματικό χρόνο.
Το The Hundred Line: Last Defense Academy δεν είναι αναμφίβολα ένα παιχνίδι για όλους – και αυτό είναι, παραδόξως, το μεγαλύτερο του πλεονέκτημα. Τολμά να είναι διχαστικό, να αποξενώνει ενδεχομένως, να προκαλεί το κοινό του αντί να το χαϊδεύει με προβλέψιμες αφηγήσεις. Είναι ένα παιχνίδι που ανταμείβει πλουσιοπάροχα την περιέργεια, τιμωρεί τις υποθέσεις και ανακαλύπτει συνεχώς τον εαυτό του με κάθε νέα διαδρομή που εξερευνάται.
Για τους αφοσιωμένους λάτρεις των αφηγηματικών εμπειριών, ιδιαίτερα για όσους εκτιμούν την ανόθευτη και συχνά αγχώδης λάμψη των ατομικών και πλέον συνδυασμένων δημιουργικών φωνών των Kodaka και Uchikoshi, το The Hundred Line δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι για να παιχτεί. Είναι μια εμπειρία που πρέπει να βιωθεί, να συζητηθεί και να αναλυθεί σχολαστικά. Η καθαρή φιλοδοξία του, το εκπληκτικό εύρος του και η ατρόμητη δέσμευσή του στην δημιουργική ριζοσπαστικότητα διασφαλίζουν ότι, παρά τις όποιες μικρές ατέλειες μπορεί να έχει, στέκεται ως μια από τις πιο συναρπαστικές και αξέχαστες διαδραστικές ιστορίες της γενιάς του, προορισμένη να γίνει ένα αγαπημένο παιχνίδι που θα μνημονεύεται τα επόμενα χρόνια.
GameFreniacs 
Σχολιάστε