Voidwrought Review

Σε έναν κόσμο γεμάτο παιχνίδια όπως το Hollow Knight και το Blasphemous, το Voidwrought κάνει την τολμηρή του είσοδο στο είδος Metroidvania. Δημιουργημένο από το σουηδικό στούντιο Powersnake, το Voidwrought συνδυάζει μοναδική χειροποίητη αισθητική, λεπτομερές lore, εκλεπτυσμένο gameplay και ατμοσφαιρικό ήχο. Παρά την καινοτόμο προσέγγισή του, ωστόσο, το παιχνίδι δυσκολεύεται να βρει την ισορροπία ανάμεσα στα εξαιρετικά του στοιχεία.

Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του Voidwrought είναι το καλλιτεχνικό του στυλ. Με επιρροές από καλλιτέχνες όπως ο Mike Mignola, δημιουργό του Hellboy, το παιχνίδι χρησιμοποιεί μια προσέγγιση χειροποίητης τέχνης που συνδυάζει τo sci-fi με τον τρόμο, αιγυπτιακά μοτίβα και έντονα, αλλά σκοτεινά χρώματα. Αυτός ο συνδυασμός δημιουργεί έναν κόσμο όπου κάθε καρέ μιλά για το πλούσιο lore του παιχνιδιού.

Οι παίκτες παίρνουν το ρόλο ενός ανώνυμου όντος—ενός πολεμιστή φτιαγμένου από υγρό και ύφασμα που ξυπνάει μετά από αιώνες αδράνειας. Αυτό το πλάσμα, αν και χωρίς ισχυρή προσωπικότητα, γίνεται το μέσο με το οποίο οι παίκτες εξερευνούν έναν κόσμο γεμάτο από αιρετικές θεότητες και ανείπωτα τέρατα.

Αφού απελευθερωθεί από το κουκούλι του, ο παίκτης ανακαλύπτει ότι ο ιερός του ναός έχει καταληφθεί από διεφθαρμένες θεότητες και τέρατα. Με μοναδικό κίνητρο την πρακτική ανάγκη να αποκαταστήσει την τάξη, ο χαρακτήρας περιπλανιέται στον ναό και τα γύρω τοπία, εξαλείφοντας αυτά τα διαστρεβλωμένα όντα.

Όπως σε κάθε Metroidvania, το Voidwrought δίνει έμφαση στην εξερεύνηση, την απόκτηση ικανοτήτων και την πρόοδο μέσω ενός εκτεταμένου χάρτη. Κάθε τμήμα είναι σχεδιασμένο με τις δικές του προκλήσεις και κρυμμένους θησαυρούς, ενθαρρύνοντας τους παίκτες να επισκέπτονται εκ νέου περιοχές που έχουν ήδη εξερευνήσει με νέες ικανότητες και αναβαθμίσεις.

Μία από τις καινοτομίες του Voidwrought είναι η δυνατότητα δημιουργίας βάσεων, ένα χαρακτηριστικό ασυνήθιστο για τα παραδοσιακά Metroidvania. Αυτό επιτρέπει στους παίκτες να δημιουργήσουν και να προσαρμόσουν περιοχές εντός του παιχνιδιού, προσφέροντας μια στρατηγική διάσταση στο gameplay. Ο χάρτης επίσης περιλαμβάνει εξελιγμένα χαρακτηριστικά όπως ειδικούς δείκτες και πιο ευέλικτη πλοήγηση, βοηθώντας τους παίκτες να προσανατολιστούν στον τεράστιο κόσμο.

Η Powersnake έχει επενδύσει σημαντικά στη δημιουργία μηχανισμών κίνησης που να ανταποκρίνονται άμεσα, επιτρέποντας στους παίκτες να μετακινούνται ομαλά, να πηδούν, να γλιστρούν και να κάνουν παρκούρ στις πλατφόρμες. Αυτοί οι μηχανισμοί είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι στο μέσο και προς το τέλος του παιχνιδιού, όπου τα biomes γίνονται πιο περίπλοκα αλλά επιτρέπουν ρευστή εξερεύνηση.

Η μάχη στο Voidwrought συνδυάζει επιθέσεις σώμα-με-σώμα με ένα σύστημα λειψάνων που επιτρέπει στους παίκτες να χρησιμοποιούν «φορτίσεις κενού» για να ρίχνουν ξόρκια ή να ενεργοποιούν buffs. Παρά το ενδιαφέρον αυτών των δυνατοτήτων, τα προβλήματα ισορροπίας μειώνουν τον ενθουσιασμό, καθώς πολλές μάχες μπορούν να ολοκληρωθούν με βασικές επιθέσεις σώμα-με-σώμα, καθιστώντας ορισμένα προηγμένα λείψανα περιττά.

Ο κόσμος του Voidwrought διαιρείται σε διακριτά biomes, το καθένα με τα δικά του μοναδικά θέματα και περιβαλλοντικούς κινδύνους που αντικατοπτρίζουν την αρχαία και μυστηριώδη ιστορία του σύμπαντος. Αυτές οι περιοχές αποκαλύπτουν λεπτομερή σχεδιασμό που συνδυάζει στοιχεία τρόμου και επιστημονικής φαντασίας, δημιουργώντας αξιομνημόνευτα σκηνικά που ενισχύουν την αίσθηση της εμβύθισης.

Αντί να βασίζεται σε cutscenes ή διάλογο, το Voidwrought επιλέγει την περιβαλλοντική αφήγηση. Λεπτομέρειες στο παρασκήνιο, αλλαγές στην αρχιτεκτονική και υπονοούμενα στον σχεδιασμό των εχθρών δίνουν στους παίκτες μια ιδέα για το lore χωρίς να αποκαλύπτουν πολλά ταυτόχρονα. Αυτή η επιλογή δημιουργεί ένα ενδιαφέρον υπόβαθρο, αλλά αφήνει κάποιους παίκτες να επιθυμούν μια πιο ξεκάθαρη ιστορία.

Από τις μυστηριώδεις μελωδίες που ακολουθούν τον παίκτη σε εγκαταλειμμένους ναούς έως τους παράξενους ήχους που φέρνουν κάθε βιομάτα στη ζωή, το soundtrack του Voidwrought είναι ένα από τα πιο αξιόλογα χαρακτηριστικά του. Η μουσική φαίνεται απόκοσμη και αποτυπώνει τέλεια τα σκοτεινά θέματα του παιχνιδιού, κερδίζοντας του αναγνώριση ως ένα από τα καλύτερα soundtracks της χρονιάς.

Παράλληλα με τη μουσική, η σχεδίαση ήχου αξίζει αναγνώριση για την προσθήκη επιπλέον επιπέδων στο gameplay. Ο ήχος των βημάτων που αντηχεί σε άδειες αίθουσες, τα αμυδρά μουγκρητά των εχθρών και οι ατμοσφαιρικοί ήχοι σε κάθε βιομάτα ενισχύουν την ένταση και ενδυναμώνουν την ατμόσφαιρα του κοσμικού τρόμου του παιχνιδιού.

Το χειροποίητο art style του Voidwrought είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά του παιχνιδιού, συμβάλλοντας στην ξεχωριστή του ταυτότητα σε ένα είδος γνωστό για τις ατμοσφαιρικές εικόνες. Με αναφορές στην παράδοση των κόμικς, το παιχνίδι χρησιμοποιεί έντονες σκιές, γραμμές και έντονους τόνους χρώματος, δημιουργώντας μια τραχιά και επίπεδη υφή που ενισχύει την ατμόσφαιρα.

Η κίνηση στο Voidwrought είναι ξεχωριστή, με περιορισμένα καρέ κίνησης για τους χαρακτήρες σε συνδυασμό με πιο ομαλά καρέ για τις αλλαγές περιβάλλοντος. Ενώ αυτό το στιλ προσθέτει ποιότητα κόμικ στην ακινησία και στις επιθέσεις, μπορεί να είναι αποπροσανατολιστικό, ειδικά κατά τη διάρκεια έντονων τμημάτων ή προκλήσεων στις πλατφόρμες. Αν και το στιλ κίνησης είναι αξέχαστο, ορισμένες φορές διαταράσσει την εμβύθιση.

Το Voidwrought ξεχωρίζει με τους μηχανισμούς κίνησής του, κάνοντας τη μετακίνηση σε κάθε επίπεδο ρευστή και απολαυστική. Τα άλματα, οι ολισθήσεις και το παρκούρ στους χάρτες προσφέρουν σχεδόν αβίαστη εμπειρία στο μέσο του παιχνιδιού, και τα ενστικτώδη χειριστήρια κάνουν την εξερεύνηση ευχάριστη. Ο σχεδιασμός κάθε biome ενθαρρύνει τους παίκτες να επιστρέφουν σε περιοχές με νέες ικανότητες, επιβραβεύοντας την περιέργεια και την ικανότητα.

Παρά τη δυνατή βάση στην κίνηση, το Voidwrought υστερεί στην ενσωμάτωση ποικιλίας στα παζλ. Τα παζλ στις πλατφόρμες είναι σπάνια και περιορίζονται κυρίως σε αναβαθμίσεις ή παροχές σε νόμισμα. Αυτή η απουσία είναι ιδιαίτερα αισθητή, καθώς οι μηχανισμοί κίνησης του παιχνιδιού είναι τόσο εκλεπτυσμένοι που μια έμφαση σε πιο σύνθετα παζλ θα ενίσχυε τη δυναμική του παιχνιδιού.

Η μάχη στο Voidwrought προσφέρει στους παίκτες ένα μείγμα επιθέσεων σώμα με σώμα και δυνάμεις που προέρχονται από τα λείψανα, επιτρέποντας διάφορες προσεγγίσεις. Τα λείψανα, που ενεργοποιούνται με «φορτίσεις κενού», παρέχουν στρατηγικές επιλογές, όπως ξόρκια, buffs και επιθέσεις από απόσταση. Ωστόσο, τα θέματα ισορροπίας μειώνουν την αξία των λειψάνων, καθώς οι περισσότερες μάχες μπορούν να λυθούν με απλές επιθέσεις, κάνοντας τα λείψανα περιττά.

Ένα από τα κύρια προβλήματα του παιχνιδιού βρίσκεται στην ισορροπία. Στα μέσα του παιχνιδιού, ο χαρακτήρας γίνεται τόσο ισχυρός που οι περισσότεροι εχθροί, ακόμα και αυτοί των τελευταίων επιπέδων, καταρρέουν εύκολα. Η απουσία αυξανόμενων προκλήσεων στην κατασκευή των εχθρών κάνει τη μάχη να φαίνεται μονότονη και περιορίζει την ικανοποίηση.

Οι πρώτες μάχες με τα Bosses του Voidwrought είναι συναρπαστικές και απαιτούν συνδυασμό στρατηγικής και δεξιοτήτων. Αυτές οι αναμετρήσεις διατηρούν τους παίκτες σε εγρήγορση και απαιτούν γρήγορη προσαρμογή, αποτελώντας μερικές από τις πιο αξέχαστες στιγμές του παιχνιδιού.

Δυστυχώς, καθώς το παιχνίδι προχωρά, οι μάχες με τα Bosses χάνουν την ένταση τους. Με την αυξανόμενη δύναμη του χαρακτήρα, οι αρχηγοί στα τελικά επίπεδα γίνονται μονότονοι, απαιτώντας απλώς συνεχή επίθεση. Μέχρι την τελική μάχη, τα προβλήματα ισορροπίας γίνονται εμφανή, καθώς οι εχθροί κατατροπώνονται εύκολα, αφαιρώντας το αίσθημα της επιτυχίας.

Το Voidwrought εισάγει έναν μηχανισμό συλλογής ψυχών, επιτρέποντας στους παίκτες να ενισχύουν τις ικανότητες του χαρακτήρα. Οι ψυχές αυτές προσφέρουν διάφορες ενισχύσεις, όπως αυξημένη υγεία και επέκταση της εμβέλειας συλλογής αντικειμένων. Παρόλο που υπάρχουν περίπου 30 ψυχές για συλλογή, μόνο λίγες παρέχουν ουσιαστικά πλεονεκτήματα, καθιστώντας αυτή τη λειτουργία υποαξιοποιημένη.

Αν και το σύστημα λειψάνων προσθέτει δυνατότητες για διαφορετικά στυλ μάχης, πολλοί παίκτες ίσως βρουν ότι η αλλαγή λειψάνων είναι περιττή. Καθώς οι απλές επιθέσεις είναι τόσο αποτελεσματικές, η ανάγκη για πειραματισμό με τα λείψανα μειώνεται. Περισσότερα και πιο στρατηγικά λείψανα θα μπορούσαν να προσδώσουν βάθος στη μάχη και να ενθαρρύνουν την ποικιλία.

Σύμφωνα με τους κανόνες του είδους Metroidvania, το Voidwrought βασίζεται στην περιβαλλοντική αφήγηση, χρησιμοποιώντας το φόντο, την αρχιτεκτονική και τον σχεδιασμό των εχθρών για να χτίσει το σύμπαν του. Αυτή η προσέγγιση ταιριάζει με το ατμοσφαιρικό στυλ του παιχνιδιού.

Παρά την ατμόσφαιρα που δημιουργείται, η μινιμαλιστική πλοκή μπορεί να αφήσει κάποιους παίκτες με την αίσθηση της αποστασιοποίησης. Απουσιάζει η έντονη συναισθηματική ή αφηγηματική ώθηση που θα ενίσχυε την εμπλοκή του παίκτη, περιορίζοντας την εξερεύνηση σε ένα πρακτικό στόχο και όχι σε μια επένδυση σε ένα ταξίδι χαρακτήρα.

Ένας από τους πιο εκλεπτυσμένους τομείς του Voidwrought είναι το UI του, ειδικά το σύστημα χάρτη. Η Powersnake πρόσθεσε δυνατότητες που κάνουν την πλοήγηση στον χάρτη απλή, με δυνατότητα τοποθέτησης δεικτών και λεπτομερή διαχωρισμό, βοηθώντας τους παίκτες να διατηρούν τον προσανατολισμό τους στον περίπλοκο κόσμο.

Τα συστήματα αποθεμάτων και μενού είναι καλά οργανωμένα, προσφέροντας εύκολη πρόσβαση σε λείψανα, ψυχές και αντικείμενα χωρίς να επιβαρύνουν τον παίκτη. Με καθαρό σχεδιασμό που δίνει προτεραιότητα στη χρηστικότητα, το Voidwrought επιτρέπει στους παίκτες να επικεντρωθούν στην εξερεύνηση και στη μάχη.

Το Voidwrought διαπρέπει σε τομείς όπως ο σχεδιασμός γραφικών, η κίνηση και ο ήχος. Το μοναδικό χειροποίητο στυλ του και το ατμοσφαιρικό soundtrack συνδυάζονται για να δημιουργήσουν έναν κόσμο που καθηλώνει και συναρπάζει. Η ρευστότητα στην κίνηση και η ακρίβεια των πλατφορμών κάνουν την εξερεύνηση μία από τις πιο απολαυστικές πτυχές του.

Οι κύριες αδυναμίες του παιχνιδιού περιλαμβάνουν προβλήματα ισορροπίας, περιορισμένο βάθος στη μάχη και απουσία αφηγηματικής εμπλοκής. Καθώς αυξάνεται η δύναμη του παίκτη, η μάχη γίνεται υπερβολικά εύκολη, ενώ η λιτή πλοκή μπορεί να αφήσει τους παίκτες να επιθυμούν κάτι πιο ολοκληρωμένο.

Το Voidwrought αποτελεί μια αξιόλογη προσπάθεια από την Powersnake, που συνδυάζει μοναδικό καλλιτεχνικό στυλ, στοιχεία κοσμικού τρόμου και ένα εξαιρετικό soundtrack. Οι δυνατές του πτυχές το κάνουν μια αξιόλογη προσθήκη στο είδος Metroidvania, ιδιαίτερα για τους λάτρεις του ατμοσφαιρικού κόσμου και της εξερεύνησης. Ωστόσο, τα προβλήματα ισορροπίας και η περιορισμένη αφήγηση περιορίζουν τις δυνατότητές του.