Το Edge of Sanity προσφέρει ένα ενδιαφέρον αφηγηματικό πλαίσιο, αλλά η εκτέλεση υπολείπεται των προσδοκιών. Πρόκειται για ένα survival παιχνίδι με στοιχεία κοσμικού τρόμου, που εκτυλίσσεται στην άγρια φύση της Αλάσκας το 1970. Ο πρωταγωνιστής, Carter, προσπαθεί να διασώσει μια ομάδα επιζώντων μετά από ένα βιομηχανικό ατύχημα που ίσως έχει απελευθερώσει πλάσματα από άλλους κόσμους.
Το παιχνίδι χαρακτηρίζεται από εντυπωσιακά cartoon-art γραφικά, με ατμοσφαιρικά και ανατριχιαστικά περιβάλλοντα, ενώ δίνει έμφαση στη μυστικότητα και στις μάχες στρατηγικής. Αν και οι αρχικές εντυπώσεις είναι θετικές, προβλήματα στη ροή της ιστορίας και διάφορα bugs υποβαθμίζουν την εμπειρία του παίκτη.
Η κεντρική θεματολογία του Edge of Sanity – η απληστία των εταιρειών και η ανήθικη επιστήμη που οδηγούν στην αποκάλυψη – δεν είναι κάτι πρωτότυπο, αλλά η ιστορία καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον. Οι χαρακτήρες είναι πολυδιάστατοι, με τον Carter να είναι ο κλασικός σκληροτράχηλος επιζών, ενώ ο συνάδελφός του, Frank, παρουσιάζει ρατσιστικές τάσεις απέναντι στους αυτόχθονες της Αλάσκας. Ο Fierceclaw, ένας από αυτούς, βοηθά τον Carter, δίνοντάς του μυστηριώδεις πληροφορίες για την «αναζήτησή» του.
Στο παιχνίδι υπάρχουν αρκετοί χαρακτήρες με διαφορετικές απόψεις για τα γεγονότα: ένας παθιασμένος περιβαλλοντιστής, ένας εκπρόσωπος δημοσίων σχέσεων και ένας ερευνητής, ενώ υπάρχει και ένας σκύλος που συντροφεύει τον πρωταγωνιστή. Η αφήγηση επικεντρώνεται στην ανακάλυψη της φύσης των δυνάμεων που δρουν, μειώνοντας τον τρόμο αλλά αυξάνοντας το μυστήριο.
Ο μηχανισμός του Edge of Sanity συνδυάζει 2D traversal με μάχες στρατηγικής που θυμίζουν puzzles. Οι παίκτες πρέπει να διαχειριστούν την επιβίωση της ομάδας, να βελτιώσουν το στρατόπεδο τους και να εξασφαλίσουν πόρους. Αν και ο σχεδιασμός επιτρέπει κάποια ελευθερία, η πρόοδος του παιχνιδιού εξαρτάται από τη σωστή διαχείριση και την προετοιμασία.
Κατά τη διάρκεια των αποστολών, ο Carter μπορεί να σκαρφαλώνει, να κρύβεται, να τρέχει και να αλληλεπιδρά με αντικείμενα, ενώ οι μάχες απαιτούν προσοχή, καθώς η χρήση όπλων είναι περιορισμένη και η συσσώρευση άγχους από την αλληλεπίδραση με τα πλάσματα οδηγεί σε τραυματικά αποτελέσματα, όπως παραισθήσεις και πανικό.
Παρά τη σημαντικότητα των μηχανισμών επιβίωσης, το παιχνίδι είναι αρκετά επιεικές, επιτρέποντας στους παίκτες να απολαμβάνουν τη στρατηγική χωρίς να τους πιέζει υπερβολικά. Η ανάπτυξη του στρατοπέδου και η διαχείριση των πόρων είναι ευχάριστη, ενώ οι αποστολές επικεντρώνονται κυρίως στη συλλογή προμηθειών και στη βελτίωση των εγκαταστάσεων.
Δυστυχώς, το Edge of Sanity παρουσιάζει αρκετά τεχνικά προβλήματα από τα μεσαία κεφάλαια του παιχνιδιού και μετά, όπως σφάλματα στους διαλόγους και bugs που εμποδίζουν την πρόοδο. Αν αυτά τα ζητήματα επιλυθούν μέσω patches, το παιχνίδι έχει τη δυνατότητα να γίνει μια εξαιρετική επιλογή για όσους αναζητούν ένα αφηγηματικά πλούσιο survival game. Ωστόσο, προς το παρόν, τα τεχνικά προβλήματα υποβαθμίζουν την εμπειρία.
Συνολικά, το Edge of Sanity προσφέρει μια ισορροπημένη εμπειρία επιβίωσης και αφήγησης, αλλά χρειάζεται βελτιώσεις για να φτάσει στο επίπεδο που υπόσχεται.
GameFreniacs 
Σχολιάστε