Η δημιουργία ενός παιχνιδιού Wild West σε στυλ Hunt: Showdown είναι άκρως ελκυστική. To A Twisted Path to Renown την σκληρή, αδίστακτη γοητεία της Άγριας Δύσης με την έντονη, επιβιωτική εμπειρία του Hunt: Showdown. Φανταστείτε την έξαψη του να είστε ένας πιστολέρο, να περιπλανιέστε σε έρημες πόλεις, σκονισμένες πεδιάδες και επικίνδυνες κρυψώνες, προσπαθώντας να αντιμετωπίσετε άλλους παίκτες και AI αντιπάλους. Η ιδέα είναι σίγουρα ενδιαφέρουσα και ελκυστική, προσφέροντας μια φρέσκια προσέγγιση στο είδος του survival shooter.

Ωστόσο, η εκτέλεση αυτής της συναρπαστικής ιδέας μας αφήνει ανικανοποίητους. Από την αρχή, οι παίκτες αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα που εμποδίζουν σοβαρά την εμπειρία του παιχνιδιού. Τα κύρια προβλήματα περιλαμβάνουν τη συμπεριφορά της AI, τους μηχανισμούς των όπλων και την εγγραφή των χτυπημάτων, τα οποία συμβάλλουν σε μια απογοητευτική αντί για ευχάριστη εμπειρία.

Η συμπεριφορά της AI στο παιχνίδι είναι το λιγότερο απογοητευτική. Οι εχθροί εντοπίζουν τους παίκτες με ανησυχητική ακρίβεια, κινούνται τρελά αλλά καταφέρνουν να πετυχαίνουν πολλαπλά χτυπήματα με ακρίβεια. Αυτή η ακανόνιστη συμπεριφορά τους καθιστά εξαιρετικά δύσκολους στην αντιμετώπιση, ειδικά όταν συνδυάζεται με την προβληματικό hit box. Αντί να νιώθεις ότι ξεπερνάς ή υπερνικάς έναν αντίπαλο, συχνά νιώθεις ότι σε στοχεύει άδικα ένα ελαττωματικό ρομπότ.

Όσον αφορά τη χρήση των όπλων, είναι απελπιστικά αδέξια. Η αίσθηση της βολής είναι άκομψη και μη ανταποκρίσιμη, καθιστώντας δύσκολο να απολαύσει κανείς τη μάχη. Βολές που θα έπρεπε να πετύχουν τον στόχο τους συχνά δεν το κάνουν, προσθέτοντας στην απογοήτευση. Αυτό καθιστά την εξουδετέρωση των ασταθών εχθρών ακόμη πιο δύσκολη, αφήνοντας τους παίκτες να αναρωτιούνται αν το πρόβλημα είναι η ακρίβεια τους ή οι μηχανισμοί του παιχνιδιού.

Προσθέτοντας σε αυτά τα προβλήματα, είναι το αυστηρό σύστημα θεραπείας. Οι μηχανισμοί είναι υπερβολικά σκληροί, κάνοντας δύσκολη την ανάρρωση από τη ζημιά. Για τους σόλο παίκτες, αυτό είναι ιδιαίτερα προβληματικό. Οι αποστολές γίνονται ένα τεστ υπομονής και αντοχής, καθώς το παιχνίδι φαίνεται να τιμωρεί αντί να επιβραβεύει τις προσπάθειες των παικτών.

Στη συνέχεια, υπάρχει η οικονομία του παιχνιδιού, η οποία είναι παράλογη. Οι τιμές για τα αντικείμενα είναι υπερβολικά υψηλές, καθιστώντας σχεδόν αδύνατο για τους νέους παίκτες να αντέξουν οικονομικά ακόμη και τον βασικό εξοπλισμό. Αν χρησιμοποιήσετε τον αρχικό εξοπλισμό σας, καλή τύχη στο να μαζέψετε αρκετά χρήματα για ακόμη και ένα φτηνό πιστόλι. Αυτή η απότομη οικονομική καμπύλη δημιουργεί ένα φράγμα εισόδου που μπορεί να αποθαρρύνει όλους εκτός από τους πιο αποφασισμένους παίκτες.

Η δυσκολία δεν σταματά εκεί. Το να μπαίνεις σε αποστολές χωρίς εξοπλισμό είναι σχεδόν θανατική καταδίκη, καθώς υπάρχουν πολύ λίγες πηγές όπλων εκτός από τους σκληρούς εχθρούς. Αυτή η έλλειψη πόρων αναγκάζει τους παίκτες σε έναν κύκλο ήττας και απογοήτευσης, καθώς αγωνίζονται να εξοπλιστούν επαρκώς για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του παιχνιδιού.

Αν όλα αυτά τα προβλήματα παιχνιδιού δεν ήταν αρκετά, το παιχνίδι πάσχει επίσης από τρομερα προβλήματα στην απόδοση των server. Συνεχής καθυστέρηση και κολλήματα καταστρέφουν την εμπειρία, ακόμη και για αυτούς με κορυφαίο υλικό.

Συνοψίζοντας την συνολική εμπειρία, είναι σαφές ότι ενώ το παιχνίδι έχει μια υποσχόμενη ιδέα, η τρέχουσα κατάσταση του απέχει πολύ από αυτό που οι παίκτες περιμένουν ή αξίζουν. Ο συνδυασμός προβληματικών μηχανισμών, αυστηρών συστημάτων και κακής απόδοσης δημιουργεί μια απογοητευτική παρά ευχάριστη εμπειρία. Αντί να νιώθουν σαν πιστολέρο στην Άγρια Δύση, οι παίκτες είναι πιο πιθανό να νιώθουν ότι είναι παγιδευμένοι σε έναν ελαττωματικό, αδύνατο εφιάλτη.